پالاتسسکی، آلدو (۱۸۸۵ـ۱۹۷۴)
پالاتْسِسْکی، آلْدو (۱۸۸۵ـ۱۹۷۴)(Palazzeschi, Aldo)
| آلدو پالاتسسکی Aldo Palazzeschi | |
|---|---|
| زادروز |
1885 |
| درگذشت | 1974 |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | رمان نویس و شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | روزنامه نگار |
| آثار | برادران سوکلی، رم |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
(نام اصلی: آلدو جورلانی[۱]) شاعر، رمان‌نویس و روزنامه‌نگار ایتالیایی. در خانواده‌ای ثروتمند متولد و قصد داشت مانند پدرش حسابدار شود، اما تحصیل را نیمه‌کاره رها کرد و به بازیگری و تئاتر جلب شد. نام مستعاری برگزید چون پدرش شدیدا با این تغییر رشته مخالف بود و دوست نداشت نام خانوادگی‌اش با این حرفه آلوده شود. واکنش او دربرابر جامعه سبب شد و همینطور دیدارش با مارینتی باعث شد تا به نهضت فتوریسم[۲] ملحق شود. بیانیۀ جنبش را نیز خود وی با عنوان ایل کنترودولوره[۳] نوشت. اشعار نخستین او، نظیر «چشمۀ بیمار[۴]» طنز و شوخ‌طبعی او را آشکار می‌سازند، در‌حالی‌که رمان‌هایش به‌سبب توصیف جزئیات طبیعت‌گرایانه و خصوصیات غنایی نثرش با استقبال روبه‌رو شدند. آثار پالاتسِسکی عبارت‌اند از شهسواران سفیدپوست[۵] (۱۹۰۵)، اندیشه‌هایی دربارۀ نثر[۶] (۱۹۰۸)، به آتش کشیده[۷] (۱۹۱۰)، خواهران ماتراسی[۸] (۱۹۳۴)، برادران سوکلی[۹](۱۹۴۸) و رم[۱۰] (۱۹۵۳).