پرس گالدوس، بنیتو (۱۸۴۳ـ۱۹۲۰)
پِِرِس گالدوس، بِنیتو (۱۸۴۳ـ۱۹۲۰)(Perez Galdos, Benito)
| بنیتو پرس گالدوس Perez Galdos Benito | |
|---|---|
| زادروز |
1843 |
| درگذشت | 1920 |
| ملیت | اسپانیایی |
| شغل و تخصص اصلی | رمان‌نویس |
| آثار | تورکمادا، بانو پرفکتا |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
رمان‌نویس اسپانیایی. ۴۶ رمان تاریخی در مجموعۀ وقایع ملی[۱] و ۲۱ رمان در مجموعۀ رمان‌های کوتاه اسپانیایی معاصر[۲] نوشت، ازجمله بانو پرفکتا[۳] (۱۸۷۶) و شاهکارش، حماسۀفورتوناتا و خاسینتا[۴] (۱۸۸۶ـ۱۸۸۷). گالدوس را در ردیف اونوره دوبالزاک، نویسندۀ فرانسوی، و چارلز دیکنز، رمان‌نویس انگلیسی، به‌شمار می‌آورند. فورتوناتا و خاسینتا مطالعۀ دقیق روابط طبقاتی در مادرید است. رمان‌های او به‌سبب گفت‌وگوهای موجود در آن فراموش‌نشدنی‌اند. استعداد او در دستیابی به‌شیوۀ گفتار و گویش محلی به‌سبک دیکنز است و رمان‌هایش شخصیت‌های فراموش‌نشدنی و سرزندۀ بسیار دارد. در بهترین رمان‌هایش، احساس شوخ‌طبعی و دلبستگی آشکارش به شخصیت‌های رمان‌ها بدبینی او را به ماهیت انسانی تعدیل می‌بخشد. پرس گالدوس در لاس پالماس[۵]، جزایر قناری[۶]، به‌دنیا آمد؛ در مادرید بزرگ شد و از ۱۸۶۸ نویسندگی را آغاز کرد. آثار او دانش و اطلاعات مفصلی از جامعۀ مادرید دهۀ ۱۸۷۰ و ۱۸۸۰ عرضه می‌کند. در وقایع ملی که نوشتن آن را از ۱۸۷۳ آغاز کرد، تاریخ اسپانیا بین نبرد ترافالگار[۷] (۱۸۰۵) و استقرار مجدد حکومت پادشاهی (۱۸۷۴) را بازگو می‌کند و می‌کوشد تولد ملت اسپانیای جدید را در قرن ۱۹ ردیابی کند. رمان‌های دیگر او بیشتر جنبه‌های گوناگون زندگی در مادرید را ترسیم می‌کنند، همچون ارثْ نابرده[۸] (۱۸۸۱)، که داستان غم‌انگیز جنونِ عظمت دختری جوان را حکایت می‌کند؛ آدم‌های ولخرج[۹] (۱۸۸۴)، که تصویر گیرایی از خودنمایی‌های زندگی درباری است؛ میائو[۱۰] (۱۸۸۸)، که داستان دیوانگی و خودکشی یک کارمند دولت آرمان‌گراست، آنجل گرّا[۱۱] (۱۸۹۱)، مطالعۀ تعصب مذهبی و آرمان‌گرایی نابجاست؛ و سری رمان‌های تورکمادا[۱۲] (۱۸۸۹ـ۱۸۹۵)، دربارۀ ظهور و سقوط ماده‌گرایی خودساخته در جامعه‌ای که هنوز از خودنمای‌های اشرافی آکنده است.