پوئیس، جان کوپر
پوئیس، جان کوپر (۱۸۷۲ـ۱۹۶۳)(Powys, John Cowper)
| جان کوپر پوییس John Cowper Powys | |
|---|---|
| زادروز |
1872 |
| درگذشت | 1963 |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | |
| شغل و تخصص اصلی | نویسنده |
| آثار | اوون گلنداوور، شراب ناب آقای وستون |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
| خویشاوندان سرشناس | لولین و فرانسیس پوییس |
رمان‌نویس انگلیسی. کتاب‌های تمثیلی و شهوانی او مشتمل‌اند بر وولف سالِنت[۱] (۱۹۲۹) و ماجرای عشقی در گلاستون‌بری[۲] (۱۹۳۳)؛ رمان اوون گلنداور[۳] (۱۹۴۰) نیز موفق‌ترین رمان تاریخی اوست. یکی از شش برادری بود که از آن بین، تئودور فرانسیس پوئیس[۴] (۱۸۷۵ـ۱۹۵۳) به‌خاطر نوشتن رمان شراب ناب آقای وِستون[۵] (۱۹۲۷) شهرت دارد و برادر دیگر او لِولین پوئیس[۶] نویسندۀ مقاله، «رمان و زندگی‌نامه» بود. در کیمبریج تحصیل کرد. ۴۰ سال مدرس کلاس‌های آزاد دانشگاه بود، که ۳۰ سال از آن را در ایالات متحدۀ امریکا سپری کرد. اگرچه او فعالیت ادبی خود را با شعر آغاز کرد، ولی شهرتش بیشتر مرهون رمان‌های بلند اوست. او از نظر تأکید بر اهمیت رابطۀ شهوانی در زندگی امروزی، مشترکات زیادی با دی اِیچ لارنس[۷] و اِل اِچ مایرز[۸] دارد. پوئیس کتاب‌های بسیاری در زمینۀ نقد ادبی و فلسفۀ اجتماعی منتشر کرده است. برخی مقالات او عبارت‌اند از معنی فرهنگ[۹] (۱۹۲۹)، دفاع از لذت جنسی[۱۰] (۱۹۳۰)، لذات ادبیات[۱۱] (۱۹۳۸) و هنر پیر شدن[۱۲] (۱۹۴۴). پژوهش‌هایی نیز دربارۀ داستایوسکی[۱۳] (۱۹۴۷) و رابله[۱۴] (۱۹۴۸) نوشت. بیشتر کتاب‌های پوئیس در اواخر دهۀ ۱۹۹۰ تجدید چاپ شدند و محبوبیت او بار دیگر احیا شد.