کابه، اتین (۱۷۸۸ـ۱۸۵۶)
کابِه، اتیِن (۱۷۸۸ـ۱۸۵۶)(Cabet, Étienne)
| اتین کابه Eteinne Cabet | |
|---|---|
| زادروز |
1788 |
| درگذشت | 1856 |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در رشته‌ی حقوق |
| شغل و تخصص اصلی | فیلسوف و سیاست‌مدار |
| شغل و تخصص های دیگر | نویسنده |
| آثار | سفر به ایکاری |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
| جوایز و افتخارات | |
فیلسوف آرمان‌خواه[۱] و اصلاح‌طلب[۲]، و نویسندۀ فرانسوی. در رمانس[۳] آرمان‌گرایانۀ سفر به ایکاری[۴] (۱۸۳۹) کلیات طرح مفصلی را برای پی‌ریزی جامعه‌ای جدید عرضه کرده است؛ طرحی که خود آن را آموزۀ ایکاریایی[۵] می‌خواند. در ۱۸۴۹ به امریکا رفت تا به اجتماعی آرمان‌خواه بپیوندد که پیروان امریکایی او در شهر متروکۀ نووو[۶]، از شهرهای مورمون‌مذهبِ[۷] ایلینوی[۸]، تشکیل داده بودند. کابه در دیژون فرانسه به‌دنیا آمد، در رشتۀ حقوق تحصیل کرد، و در ۱۸۳۱ از اعضای تندروی مجلس نمایندگان فرانسه[۹] شد. در ۱۸۳۳ نشریۀ پوپولر[۱۰] را دایر کرد، که از آرمان‌های طبقۀ کارگر[۱۱] پشتیبانی می‌کرد. به‌‌سبب برخی مقالاتش تحت تعقیب دولت قرار گرفت (۱۸۳۴) و متعاقب آن به انگلستان تبعید شد. شخصیتی خودرأی داشت و به‌همین علت بسیاری از پیروانش از وی روگرداندند. در ۱۸۵۶ به سنت لوئیسِ[۱۲] میسوری رفت و اندکی بعد درگذشت. پس از وی اجتماعات ایکاریاییِ[۱۳] دیگری نیز تشکیل شدند که تا ۱۸۹۵ همه ازمیان رفتند.