امیرحسین صدیق
امیرحسین صدیق (نیشابور 8 آبان 1351ش- )
امیرحسین صدیق امیرحسین صدیق | |
---|---|
زادروز |
نیشابور 8 آبان 1351ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | دیپلم بازیگری- مدرسه فیلم و هنر و ادبیات صدا و سیما |
شغل و تخصص اصلی | بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر |
آثار | روزگار قریب (کیانوش عیاری- 1382)؛ کتابفروشی هدهد (مرضیه برومند- 1385)؛ نشانی (رامبد جوان- 1387)؛ آب پریا (مرضیه برومند- 1391)؛ دردسرهای عظیم 2 (برزو نیکنژاد- 1394) |
گروه مقاله | سینما |
بازیگر ایرانی سینما، تئاتر و تلویزیون. عمدتا برای فعالیتش در مجموعههای تلویزیونی شناخته میشود. صدیق دارای مدرك دیپلم بازیگری از مدرسه فیلم و هنر و ادبیات صدا و سیما است. وی فعالیت هنری را با عضویت در گروه تئاتر كانون پرورش فكری كودكان و نوجوانان آغاز كرد. از ابتدای دههی 1370 با حضور در نمایشهای پیروزی در شیکاگو (به کارگردانی داوود رشیدی- 1370) و چایخانه باغ پریان (هرمز هدایت- 1370) فعالیت هنری را آغاز کرد. او سینمای حرفهای را نیز با بازی در فیلم «قافله» به كارگردانی مجید جوانمرد تجربه كرده است. صدیق طی دههی 1370 با بازی در چند مجموعهی تلویزیونی به کارگردانی مرضیه برومند (از جمله قصههای تابهتا، تهران ۱۱–۵۹۵ ج ۴۸، هتل و کارآگاه شمسی و دستیارش مادام) به شهرت رسید. در کارنامهی هنری وی بازی در نمایش دیگری از داوود رشیدی با عنوان ریچارد سوم (1378) نیز به چشم میخورد. همچنین وی کارگردانی یک فیلم عروسکی ویدئویی با عنوان دربهدرها (1383) و گویندگی عروسکی شهر موشها 2 را در کارنامهاش دارد.
گزیدهی مجموعههای تلویزیونی
قصههای تابهتا (مرضیه برومند- 1374)؛ برگی از زندگی (هرمز هدایت- 1375)؛ تهران ۱۱–۵۹۵ ج ۴۸ (مرضیه برومند- 1375)؛ این زمینیها (مسعود شاهمحمدی- 1376)؛ هتل (مرضیه برومند- 1377)؛ داستان یک شهر (اصغر فرهادی- 1378)؛ ورثه آقای نیکبخت (مرضیه برومند- 1378)؛ شب روباه (همایون اسعدیان- 1378)؛ کارآگاه شمسی و دستیارش مادام (مرضیه برومند- 1380)؛ هزاران چشم (کیانوش عیاری- 1381)؛ باغ بلور (رامبد جوان- 1382)؛ روزگار قریب (کیانوش عیاری- 1382)؛ کتابفروشی هدهد (مرضیه برومند- 1385)؛ نشانی (رامبد جوان- 1387)؛ آب پریا (مرضیه برومند- 1391)؛ دردسرهای عظیم 2 (برزو نیکنژاد- 1394)؛ خانواده دکتر ماهان (راما قویدل- 1396).
گزیدهی آثار سینمایی
قافله (۱۳۷۱)؛ شب روباه (۱۳۷۵)؛ نسل سوخته (۱۳۷۸)؛ دختری بنام تندر (۱۳۷۹)؛ مربای شیرین (۱۳۸۰)؛ نوك برج (۱۳۸۴)؛ شبانه (۱۳۸۴)؛ میم مثل مادر (۱۳۸۵)؛ بیداری (۱۳۸۷)؛ دربست (۱۳۹۳)؛ آشوب (۱۳۹۴)؛ بیست و یك روز بعد (۱۳۹۵)؛ داش آكل (۱۳۹۶)؛ خالتور (۱۳۹۶)؛ نیروانا (۱۳۹۸)؛ سلفی با رستم (۱۳۹۸).