جهانگیر فروهر
جهانگیر فروهر (اصفهان 1295ش- تهران 15 آبان 1376)
| جهانگیر فروهر جهانگیر فروهر | |
|---|---|
| زادروز |
اصفهان 1295ش |
| درگذشت | تهران 15 آبان 1376 |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دیپلم متوسطه‌ی هنرستان صنعتی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر |
| آثار | ناصرالدین‌شاه آکتور سینما (محسن مخملباف- ۱۳۷۰)؛ مسافران (بهرام بیضایی- ۱۳۷۰)؛ خانه‌ی خلوت (مهدی صباغ‌زاده- ۱۳۷۰)؛ الو! الو! من جوجوام! (مرضیه برومند- ۱۳۷۳)؛ کمیته‌ی مجازات (علی حاتمی- ۱۳۷۴) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | اشرف کاشانی و فرنگیس فروهر (همسر)؛ لیلا فروهر (دختر) |
| جوایز و افتخارات | لوح تقدیر بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از دهمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم فجر (1370) |
بازیگر ایرانی سینما، تئاتر و تلویزیون. فارغ‌التحصیل دوره‌ی دیپلم متوسطه از هنرستان صنعتی بوده است. فروهر فعالیت هنری را با بازیگری تئاتر از سن 18 سالگی آغاز کرد. شروع فعالیت سینمایی او نیز از سال 1345 با فيلم گنجينه‌ی سليمان (عزيز رفيعی) بوده است.
فروهر طی حدود 30 سال فعالیت، در نزدیک به 120 فیلم و مجموعه‌ی تلویزیونی ایفای نقش کرده که در انتها به پاره‌ای از آثار شاخص وی اشاره می‌کنیم. از او برای بازی در خانه‌ی خلوت (مهدی صباغ‌زاده)، در دهمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم فجر (1370) تقدیر شده و لوح تقدیر بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را دریافت کرده است. جهانگیر فروهر پسر مصطفی خان دوام‌السلطنه، نوه‌ی میرزا محمدعلی خان قوام‌الدوله (دولتمرد اواخر حکومت قاجار) و نتیجه‌ی میرزا عباس خان قوام‌الدوله (آخرین وزیر امور خارجه‌ی ایران در دوره‌ی ناصرالدین شاه و چند ماه آغازین پادشاهی مظفرالدین شاه قاجار) بوده است. همسران جهانگیر فروهر، اشرف کاشانی و فرنگیس فروهر، و همچنین دخترش (لیلا فروهر) از بازیگران سینما و تلویزیون پیش از انقلاب ایران بوده‌اند. از بهترین بازی‌های فروهر به نقش‌های میرزا آقاخان نوری (سریال سلطان صاحبقران)، (دونقشِ) پیشکار مخصوص خانِ مظفر و کفیل شعبه‌ی تامینات (سریال هزاردستان) و ابوسفیان (سریال امام علی) می‌توان اشاره کرد.
گزیده‌ی آثار سینمایی: گنجینه‌ی سلیمان (عزیزالله رفیعی- ۱۳۴۵)؛ سه دیوانه (جلال مقدم- ۱۳۴۷)؛ مردان روزگار (مازیار پرتو- ۱۳۴۸)؛ تاکسی عشق (نصرت‌الله وحدت- ۱۳۴۹)؛ پنجره (جلال مقدم- ۱۳۴۹)؛ داش‌آکل (محمد عرب- ۱۳۵۰)؛ قلندر (علی حاتمی- ۱۳۵۱)؛ صمد و سامی، لیلا و لیلی (پرویز صیاد- ۱۳۵۱)؛ ستارخان (علی حاتمی- ۱۳۵۱)؛ خواستگار (علی حاتمی- ۱۳۵۱)؛ صمد به مدرسه می‌رود (پرویز صیاد- ۱۳۵۲)؛ هرجایی (مهدی ژورک- ۱۳۵۳)؛ گوزن‌ها (مسعود کیمیایی- ۱۳۵۳)؛ اسرار گنج دره‌ی جنی (ابراهیم گلستان- ۱۳۵۳)؛ زنبورک (فرخ غفاری- ۱۳۵۴)؛ شب آفتابی (سیروس الوند- ۱۳۵۵)؛ سوته‌دلان (علی حاتمی- ۱۳۵۶)؛ در امتداد شب (پرویز صیاد- ۱۳۵۶)؛ جایزه (علیرضا داوودنژاد- ۱۳۶۱)؛ کمال‌الملک (علی حاتمی- ۱۳۶۲)؛ جعفرخان از فرنگ برگشته (علی حاتمی- ۱۳۶۶)؛ زمان از دست رفته (پوران درخشنده- ۱۳۶۸)؛ یکبار برای همیشه (سیروس الوند- ۱۳۷۰)؛ ناصرالدین‌شاه آکتور سینما (محسن مخملباف- ۱۳۷۰)؛ مسافران (بهرام بیضایی- ۱۳۷۰)؛ خانه‌ی خلوت (مهدی صباغ‌زاده- ۱۳۷۰)؛ الو! الو! من جوجوام! (مرضیه برومند- ۱۳۷۳)؛ کمیته‌ی مجازات (علی حاتمی- ۱۳۷۴).
گزیده‌ی مجموعه‌های تلویزیونی: سلطان صاحبقران (علی حاتمی- 1354)؛ دائی جان ناپلئون (ناصر تقوایی- 1354)؛ هزاردستان (علی حاتمی- 1366)؛ امام علی (داوود میرباقری- 1370)؛ دزدان مادربزرگ (مهدی صباغ‌زاده- 1375)؛ زیر چتر خورشید (بهمن زرین‌پور- 1375)؛ پهلوانان نمی‌میرند (حسن فتحی- 1376).