سپند امیرسلیمانی
سپند امیرسلیمانی (تهران 28 آذر 1356ش- )
سپند امیرسلیمانی | |
---|---|
زادروز |
تهران 28 آذر 1356ش |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | بازیگر سینما، تلویزیون |
آثار | عطسه (شبکهی نمایش خانگی/ مهران مدیری- 1394)؛ زوج یا فرد (علیرضا نجفزاده- 1398)؛ خوب، بد، جلف (پیمان قاسمخانی- ۱۳۹۵)؛ هزارپا (ابوالحسن داوودی- ۱۳۹۶) |
گروه مقاله | سینما |
خویشاوندان سرشناس | سعید امیرسلیمانی (پدر) کمند امیرسلیمانی (خواهر) |
بازیگر ایرانی سینما و تلویزیون. پدرش سعید امیرسلیمانی، بازیگر، از نوادگان مهدیقلیخان مجدالدوله (از خانوادهی قاجار و از اقوام نزدیک مهد علیا و ناصرالدین شاه) و خواهرش، کمند امیرسلیمانی (بازیگر) است. با کمک پدرش از ۴ سالگی وارد تئاتر شد و شروع به نمایشخوانی کرد. در سنین کودکی به سمت موسیقی رفت و تنبک و دف را یاد گرفت. اولین کار او بازی در فیلمی ویدئویی به کارگردانی پدرش بود (چون ابر در بهاران- 1369). سال ۱۳۷۰ نقش کوتاهی با پدرش در سریال دندان طلا بازی کرد و بعد چند سال به صورت جدی در سال ۱۳۸۰ با فیلم نان، عشق، موتور ۱۰۰۰ وارد سینما شد. او فعالیت تلویزیونیاش را هم با سریال بگذار آفتاب برآید در سال 1378 آغاز کرده است. امیرسلیمانی در تلویزیون بیشترین همکاری را با مهران مدیری داشته.
گزیدهی مجموعههای تلویزیونی و شبکهی نمایش خانگی
بگذار آفتاب برآید (حسین مختاری- 1377)؛ من یک مستاجرم (پریسا بختاور- 1383)؛ شبهای برره (مهران مدیری- 1384)؛ نرگس (سیروس مقدم- 1385)؛ مرد دو هزار چهره (مهران مدیری- 1388)؛ خوشنشینها (سعید آقاخانی- 1389)؛ قهوهی تلخ (شبکهی نمایش خانگی/ مهران مدیری- 1389)؛ آسمان همیشه ابری نیست (سعید عالمزاده- 1389)؛ تبریز در مه (محمدرضا ورزی- 1389)؛ مسیر انحرافی (بهرنگ توفیقی- 1391)؛ کلاه پهلوی (سید ضیاءالدین دری- 1391 و 1392)؛ شوخی کردم (شبکهی نمایش خانگی/ مهران مدیری- 1392)؛ خروس (سعید آقاجانی- 1392)؛ معمای شاه (محمدرضا ورزی- 1394)؛ در حاشیه (مهران مدیری- 1394)؛ عطسه (شبکهی نمایش خانگی/ مهران مدیری- 1394)؛ زوج یا فرد (علیرضا نجفزاده- 1398).
گزیدهی فیلمهای سینمایی
دندان طلا (حسین فردرو- 1370)؛ نان، عشق و موتور هزار (ابوالحسن داوودی- ۱۳۸۰)؛ اخراجیها (مسعود دهنمکی- ۱۳۸۵)؛ مظفرنامه (محمدرضا ورزی- ۱۳۸۶)؛ اخراجیها 2 (مسعود دهنمکی- ۱۳۸7)؛ اخراجیها 3 (مسعود دهنمکی- ۱۳۸9)؛ چك (کاظم راستگفتار- ۱۳۹۰)؛ ثبت با سند برابر است (بهمن گودرزی- ۱۳۹۵)؛ خوب، بد، جلف (پیمان قاسمخانی- ۱۳۹۵)؛ هزارپا (ابوالحسن داوودی- ۱۳۹۶).