لایحه اصلاحات انگلستان
لایحه اصلاحات انگلستان Reformbill
مجموعه لوایح قانونی مصوب در انگلستان، در سال‌های 1832، 1867، 1884 و 1885 با تصویب این لایحه، تعداد اشخاص واجد شرایط برای شرکت در انتخابات مجلس عوام افزایش یافت و این مجلس مردمی‌تر شد. براساس اولین لایحۀ اصلاحات، امتیاز حق رأی که تا آن زمان به ساکنان تعدادی از شهرهای تحت کنترل اشراف و ثروتمندان محدود می‌شد، به بخشی از ساکنان شهرهای پرجمعیت صنعتی نیز اعطا شد. در لوایح بعدی، حق رأی که مخصوص طبقات بالای جامعه بود، به اقشار متوسط و گروه کثیری از مردم نیز تعلق گرفت. پیش از تصویب لوایح مربوط به اصلاح قانون انتخابات و اعطای حق رأی به اقشار گسترده‌تری از ساکنان شهرهای بزرگ و صنعتی، برخی از شهرها که بیشتر ساختار روستایی داشتند و کنترل آن‌ها در اختیار اشراف و لردها بود، بیشترین کرسی‌ها را در مجلس عوام در اختیار داشتند. برای مثال شهر کورنوال[۱] با جمعیتی بسیار اندک، 44 کرسی مجلس را در اختیار داشت، در حالی‌که لندن[۲] با بیش از 100هزار تن جمعیت فقط دارای چهار کرسی نمایندگی بود. اولین لایحۀ اصلاحات در مارس 1831 توسط چارلز گرِی[۳]، نخست وزیر انگلستان، به مجلس عوام تسلیم شد و با اختلاف یک رأی به تصویب رسید، اما در مجلس اعیان رأی نیاورد. براساس دومین لایحۀ اصلاحات که در 1867 توسط بنجامین دیزرایلی[۴] به مجلس عوام تسلیم شد، بسیاری از کارگران ساکن شهرها از حق رأی برخوردار شدند و تعداد کل واجدان شرایط رأی‌دادن در انتخابات پارلمانی انگلستان به 938هزار تن رسید. در لایحۀ 1885 نیز برای هر 50هزار رأی‌دهنده یک کرسی در نظر گرفته شد و رفته‌رفته زمینه برای اعطای حق رأی به همۀ مردان فراهم آمد.