حضرت
حضرت
(در لغت به معنی جانب و طرف و پیشگاه و درگاه و حضور، در مقابل غیب) اصطلاحی عرفانی. اگرچه استعمال این اصطلاح، گاه دربارۀ رتبههای حقیقی است، اما معمولاً در عرفان اسلامی، اگر حضرت به یکی از شؤون عالم ربوبی اضافه شود، اشاره به نوعی رتبهبندی غیرحقیقی است که برای درک بهتر ترسیم شده است. حضرت علم، حضرت اسما، حضرت وجود و اصطلاحاتی از این‌گونه در این شمارند.