سیف الله وحیدنیا
سیف‌الله وحیدنیا (دستگرد 1305ش- 9 دی 1388ش)
روزنامه‌نگار ایرانی و از رجال سیاسی دورهی پهلوی دوم. در دستگرد از توابع اصفهان متولد شد. وحید دستگردی عموی وی بوده و پدرش، عباس وحید دستگردی، از ملاکین دستگرد بوده که هفته‌نامه‌ی «دیهیم» را در اصفهان منتشر می‌کرده است. وحیدنیا در فاصلـه‌ی سال‌های 1332 تا 1336 در اصفهان با ارسال مقاله و شعر با روزنامـه‌ی «چهلستون» نیز همکاری کرد. همچنین وی تا پیش از عزیمت به تهران و تحصیل در دانشکده‌ی حقوق، در اصفهان، علاوه بر همکاری با روزنامه‌ی چهلستون با روزنامه‌های دیگری چون اصفهان، ستاره اصفهان، زاینده‌رود، کیوان و عرفان همکاری می‌کرد.
وی پس از گذراندن دورهی کارشناسی حقوق، یک دورهی جرم‌شناسی را نیز در دانشگاه گذراند. پس از طی این دوره مدتی به اصفهان رفت و هفته‌نامه‌ی «دیهیم» را اداره کرد. در سال 1333 به خدمت «بیمه ایران» درآمد. در سال 1334 نزد پروفسور مارلو و دکتر موسی عمید، یک دورهی روزنامه‌نگاری را گذراند و بعد هم در رشته‌ی علوم اداری فوق لیسانس گرفت. سال 1337 به منظور گذراندن دورهی عالی بیمه به فرانسه رفت و ضمن گذراندن این دوره، در رشتـه‌ی بازرگانی از دانشگاه پاریس دکترا گرفت. در این دوره ضمن فعالیت در اتحادیه‌ی دانشجویان ایرانی مقیم فرانسه و نیابت رئیس اتحادیه، اداره‌ی نشریـه‌ی اتحادیه (با عنوان دانش) نیز به او محول شد. پس از بازگشت به ایران، در اصفهان مسئولیت موسسه‌ی اقتصادی «شرکت سهامی بیمه ایران» و نیز سرپرستی مهمانسرای شاه‌عباس به او محول شد. سپس به عنوان نماینده‌ی لنجان به مجلس راه یافت و در دوره‌های بیست و یکم تا بیست و سوم به عنوان نماینده‌ی این شهر خدمت کرد.
از فعالیت‌های مهم فرهنگی وحیدنیا: تاسیس «انجمن ادبی وحید» در اصفهان، انتشار مجلـﮥ تاریخی ـ ادبی «وحید» (از دی‌ماه 1342ش) به مدت 18 سال (تا تابستان 1360) و عضویت در شورای عالی کتابخانـه‌ی مجلس.
وی از نظر سیاسی در سه دورهی نمایندگی مجلس، عضو «حزب ایران نوین» بود، ولی با انحلال احزاب و تشکیل «حزب رستاخیز» دیگر حاضر به همکاری با حزب جدید نشد. از سال 1354 به بعد تا سال‌های آغازین حکومت جمهوری اسلامی به فعالیت مطبوعاتی و انتشار مجله‌ی خاطرات وحید پرداخت.
مجله‌ی وحيد در سال‌های آخر انتشار خود توجه ويژه‌ای به اسناد تاريخی دورهی قاجار و مباحث مربوط به تاريخ مشروطه نشان می‌‌داد. و از آن‌رو كه مدير مجله ساليان متمادی نماينده‌ی مجلس بود، از اسناد موجود در بايگانی مجلس به نحو مطلوب در مجله استفاده می‌شد. وحيدنيا در چندسال آخر انتشار وحيد، نشريه‌ی ديگری در كنار آن تحت عنوان «خاطرات وحید» هر پانزده روز يك‌بار منتشر می‌‌كرد. مندرجات اين نشريه خاطرات رجال سياسی زنده و گاه خاطرات و نوشته‌های رجال عصر مشروطه بود که در نوع خود در زمره‌ی منابع مهم و دست اول تاريخ معاصر ايران به شمار می‌رود.
از وحیدنیا در زمینه‌های خاطره‌نویسی، زندگینامه و سفرنامه نیز چندین عنوان کتاب منتشر شده است.