ادیب برومند، عبدالعلی (اصفهان ۱۳۰۳-۱۳۹۵ش)
عَبدُالعلی اَدیبِ بُرومند (اصفهان ۱۳۰۳- 1395ش)
| عبدالعلی ادیب برومند | |
|---|---|
| زادروز |
اصفهان ۱۳۰۳ش |
| درگذشت | 1395ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشکده حقوق دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | وکالت |
| سبک | سنتی |
| آثار | سرود رهایی |
| گروه مقاله | ادبیات ایران |
| خویشاوندان سرشناس | جهانشاه برومند (فرزند) |
شاعر ایرانی. در دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران درس خواند و به‌کار وکالت پرداخت. از دورۀ جوانی به فعالیت‌های سیاسی علاقه نشان داد و در صفِ طرفداران محمد مصدق قرار گرفت. او ازجملۀ اعضا و سپس رهبران جبهۀ ملی ایران بوده است.
ادیب برومند در شعر به شیوه‌های سنتی گرایش دارد و تکاپوهای سیاسی و اجتماعی، با محورِ آزادی و ایران، در آن‌ها پُررنگ‌تر جلوه می‌کند. ناله‌های وطن (تهران، ۱۳۲۳)، پیام آزادی (تهران، ۱۳۵۷) و سرود رهایی (تهران، ۱۳۶۷)، بخشی از سروده‌های او را دربر می‌گیرد. وی در زمینه سبک نگارگری و همچنین نگارگران دوران قاجار دارای شناخت کامل بوده و مقالات بسیاری در این مورد منتشر کرده است. مجموعۀ کلکسیون شخصی او به همراه توضیحات در مورد سبک‌های هنری دوران قاجار در کتاب نگارستان ادیب منتشر شده است.
جهانشاه برومند (نوازنده و دندان‌پزشک) فرزند اوست.