آرپجونه
آرْپِجّونه (arpeggione)
ساز موسیقی شش‌سیمه که جی اشتاوفِر[۱] اهل وین[۲]، در ۱۸۲۳ اختراع کرد. ترکیبی از ویولن‌سل[۳] و گیتار، که دستۀ انگشت‌گذاری پرده‌بندی‌شده‌ای دارد و با آرشه[۴] نواخته می‌شود. شوبرت[۵] در ۱۸۲۴ سوناتی برای این ساز نوشت، که امروزه معمولاً به‌‌صورت ترانویسی‌‌شده[۶] (آرانژمان) با ویولن‌سل، ویولا، یا کلارینت نواخته می‌شود.