میرزا هدایت الله خان سپهر

(ملقب به: لسان الملک ثانی، و متخلص به هدایت) پسر میرزا محمد تقی لسان الملک، و پدر عبدالحسین ملک المورخین. از بهترین فضلا، ادبا، خطاطان و مصورین ایران در زمان خودش. در خدمت ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه به مقامی بلند رسید. در آن دوران، سمت دیوانی داشت و مستوفی اول حکومت بود. همچنین، در بسیاری از علوم زمان خود تبحر داشت و هنرمندی تمام عیار بود. در نقاشی بی بدیل بود. در خط شکسته و نستعلیق استاد، و در فن ترسل و شاعری ممتاز بود.

پس از فوت پدرش، مشغول به اتمام رساندن ناسخ التواریخ شد. از جمله آثار اوست: تاریخ حضرت سجاد(ع)، کتاب ادب، کتابی در اخلاق، رساله در شطرنج، رسالۀ خوش نویسان، کتابی در القاب دیوان، اشعار.

در اواخر عمرش ملقب به ملک المورخین شد.

در 1322، در 68 سالگی در تهران درگذشت و در جوار مقبرۀ امامزاده یحیی مدفون شد.