شبهای تهران (رمان)
عنوان رمانی از غزاله علیزاده. کتاب نخستین بار در سال 1378 توسط انتشارات توس در 602 صفحه‌ی قطع رقعی و پس از آن چندین نوبت تجدید چاپ شده است. ماجراهای رمانتیک شبهای تهران از لحاظ زمانی در سال‌های آخر دهه‌ی 1340 و اوائل دهه‌ی 1350 و در تهران رخ می‌دهد. شخصیت‌های اصلی و مهم رمان عبارتند از: بهزاد موتمن (جوان اشراف‌زاده)؛ خانم نجم (مادربزرگ بهزاد)؛ آسیه (معشوقه‌ی بهزاد)؛ نسترن (دوست بهزاد)
غزاله علیزاده در این اثرش بین دوگروه اشراف‌زاده و تازه به دوران رسیده که هردو از ثروت و رفاه برخوردارند، خطی مشخص می‌کشد. اشراف‌زاده‌ها را بااصالت و پایبندی به اصول اخلاقیشان و تازه به دوران رسیده‌ها را با پول‌پرستی و حرصی که برای حفظ منافع خود دارند، از هم جدا می‌کند. رمان با زاویه‌ی دید بیرونی به شیوه‌ی دانای کل روایت شده است.
پی‌رنگ رمان
بهزاد عاشق دختری زیاده‌خواه و سنت گریز با افکار درهم و مغشوش به نام آسیه می‌شود. پیش‌تر آسیه او را به خاطر دست یافتن به عشقی آرمانی رها کرده و تنها می‌گذارد، ولی یاد و فکر او همچنان بهزاد را رها نمی‌کند. بهزاد پس از رها شدن از سوی آسیه به ایران برگشته و آشنا و عاشق پیشینش، نسترن، بارها به دیدنش می‌رود. بهزاد در برخوردها و روابطش با نسترن تنها خاطرات خود را با آسیه مرور می‌کند و احساسات و عشق نسترن را درک نمی‌کند. نسترن دختری است که آرزوهای بزرگی ندارد، روحی آرام دارد و بهزاد را عاشقانه و با ساده‌دلی دوست دارد. ولی بی‌توجهی بهزاد به او سبب در هم شکستنش می‌شود. او پیش‌تر با گرایش به هنر نمایش می‌تواند بر سستی خود چیره شود و به خودباوری برسد. آن‌چنان که در برابر بهزاد احساساتش را به نمایش بگذارد. چرا که پیش از آن در برابر بهزاد و عشق او احساس ناتوانی می‌کرد و نمی‌توانست احساسات و خواسته‌های خود را بیان کند و از همین رو نیز بهزاد تا مدت‌ها نتوانست از عشق او نسبت به خودش آگاه شود. در پی حوادث و تنش‌های روحی، نسترن می‌گریزد و بهزاد در پی یافتن او برمی‌آید. او نسترن را در کنار دریا می‌یابد. داستان هنگامی پایان می‌پذیرد که هردو به دریا خیره شده‌اند.
چاپ ششم این کتاب سال 1399 در 640 صفحه‌ی رقعی منتشر شده است.