اوین، ویلفرد ادوارد سالتر
اوئن، ویلفرد ادوارد سالْتِر (1893ـ1918) Owen, Wilfred Edward Salter
| ویلفرد ادوارد اوین Wilfred Edward Salter Owen | |
|---|---|
| زادروز |
1893م |
| درگذشت | 1918م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| آثار | ولس و دِکوروم اِست و سرودی برای جوانان محکوم به فنا (1921) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
شاعر انگلیسی. شعرهای خود را بیشتر وام‌دارِ تشویق‌های زیگفرید ساسون[۱] است و سروده‌های او از تکان‌دهنده‌ترین شعرهای جنگ جهانی اوّل محسوب می‌شوند. اوئن پندارِ موهومِ کسانی که جنگ را شکوهمند می‌شمارند، در شعرهای خود به سُخره می‌گیرد و واقعیت پوچ‌بودن جنگ و نابودی بی‌رحمانۀ زیبایی‌ها دراثر جنگ را برملا می‌کند. در طول عمر خود فقط چهار شعر منتشر کرد، اوئن در ابتدای جوانی در حین عملیاتی نظامی کشته شد. پس از مرگ اوئن، ساسون اشعار او را گردآوری و ویرایش کرد (1920). ازجملۀ معروف‌ترین اشعار اوست: «دولس و دِکوروم اِست[۲]» و «سرودی برای جوانان محکوم به فنا[۳]» که در 1921 منتشر شدند. بنجامین بریتن[۴] تعدادی از این شعرها را در کتاب خود رکویم جنگ[۵] (1962) به‌کار برده است. از لحاظ شیوۀ نگارش ویژگی، آثار اوئن کاربرد فراوان مصوّت‌های همگون[۶] به‌جای قافیه است؛ از این نظر بر مکتبی که بعدها مورد استفادۀ دبلیو اچ اودن[۷] و اِستِفان اِسپِندر[۸] قرار گرفت پیشی‌جسته است.