اهل غرق
اهلِ غرق
رمانی به فارسی، نوشتۀ منیرو روانی‌پور. نویسنده در این رمان که آن را با حال‌وهوای رئالیسم جادویی نوشته، ویرانیِ جنوب سبز را در پی کشف نفت و ورود صنعت مونتاژ و مظاهر تمدن غرب با حسرت و دلتنگی روایت می‌کند. ماجرا در مکان پرت‌افتاده‌ای رخ می‌دهد که ساکنانش، تحت‌تأثیر باورهای آیینی و هولِ ویرانگر دریا، همواره وحشت‌زده‌اند؛ اما قهرمان رمان، که در دنیای زیر آب، شور اهل غرق را برای بازگشت به زندگی دیده است، بر هراس خود غلبه می‌کند.
کتاب نخستین بار در سال ۱۳۶۸ توسط انتشارات خانه آفتاب در 397 صفحه و برای بار دوم (1383) توسط نشر قصه در 307 صفحه چاپ شده است.