خواب زمستانی

رمان ایرانی نوشتۀ گلی ترقّی، در ۱۳۵۲ش. نویسنده رمان نوگرایانۀ خود را به شکل یادآوری گذشته روایت می‌کند. در شب سرد زمستانی، پیرمردی با سفر در خاطرات، دوستانی را به یاد می‌آورد که عمری با خیالات زیستند، بی‌آن‌که جسارت آن را بیابند که تغییری در شیوۀ زندگی خود بدهند. فضای سرد رمان در القای درونمایۀ آن ـ تنهایی، پیری و مرگ ـ نقشی مهم دارد. این رمان به زبان‌های انگلیسی و فرانسوی ترجمه شده است.