رزوناتور هلمهولتس
رزوناتور هلمهولتس Helmholtz resonator
مجراهای کروی‌شکلی از فلز یا شیشه با یک دهانه و یک قسمت گوشی در طرف دیگر آن. یک ردیف هارمونیک 19تایی از این مجراها را فیزیکدان آلمانی، هرمان هلمهولتز (1894-1821)، به عنوان وسیله‌ی تجزیه و تحلیل آکوستیک در آزمایشگاه خود به کار می‌گرفت. با قرار گرفتن قسمت گوشی در گوش، این وسیله به مثابه یک فیلتر آکوستیکی عمل می‌کند و فقط صداهایی با زیرایی خاص را به گوش می‌رساند. هلمهولتز رزوناتورهایی را نیز به صورت موازی با دیاپازون‌ها به عنوان منبع تولید صدا در تجربیات پیشگامانه در زمینۀ ترکیب طنین صدای سازها به کار می‌برد. مجرای گوش میانی نیز به شیوه‌ای مشابه عمل می‌کند، و فقط فرکانس‌هایی را تشدید و تقویت می‌کند که در گسترۀ 4000-1000 هرتس باشند.