قوانین حفاظت از جنگل ها
قوانین حفاظت از جنگل ها (انگلیس) forest laws
قوانین و فرامینی سخت و غیرعادی که بیش‌تر آن‌ها در سدۀ بعد از فتح نورمن‌ها[۱] برای ممنوع کردن استفاده همگانی و کشاورزی از زمین‌هایی که شکارگاه سلطنتی محسوب می‌شدند صادر شد. با صدور این قوانین، همه حیوانات شکاری این اراضی تحت حفاظت سلطنتی قرار گرفتند. تجاوز به اراضی سلطنتی به مجازات‌های شدید و حتی در مواقعی قطع عضو یا اعدام متجاوز منجر شد. اراضی و شکارگاه‌های سلطنتی ضرورتاً به مناطقی که پوشش درختی داشتند اطلاق نمی‌شد. قوانین حفاظت از جنگل‌ها در خلال قرن دوازده با مخالفت شدید مردم روبه رو شد و در مگنا کارتا[۲] در 1215 تا حدودی تعدیل شد. در 1217 با صدور منشور[۳] جنگل، دامنه مناطق جنگلی به میزان چشمگیری کاهش یافت و مجازات‌های سنگین به پرداخت جرائم تعدیل شد. قوانین حفاظت از جنگل‌ها تا انقلاب 1688 همچنان قابل اجرا بود. در دوران سلطنت الیزابت و جیمز اول و دوم محدودیت‌هایی برای استفاده از جنگل‌ها برقرار شد اعطای امتیاز بهره‌گیری از جنگل‌ها به منبعی برای ازدیاد درآمد دربار تبدیل شد و قوانین حفاظت از جنگل‌ها سرانجام در 1817 لغو شد.