اپود
اِپود (epode)
بخشی از همسرایی در نمایشنامۀ یونانی و نوعی فرم غنایی در شعر. در نمایشنامۀ یونانی، گروه همسرایان در حال حرکت بهسمت راست بندهایی موسوم به گویه و سپس ضمن حرکت بهسمت چپ بندهایی موسوم به واگویه را میخواندند و هنگامیکه در یکجا میایستادند نوبت به اپود میرسید. اپود غنایی را شاعر یونانی، آرخیلوخوس[۱]، ابداع کرد و استیسیخوروس[۲] آن را به کار گرفت. اپود ابیاتی داشت که مصرع اول آن بلند بود و مصرع کوتاهی به دنبال آن میآمد. هوراس[۳]، شاعر رومی، در دفتر پنجم اشعار غنایی خود، اپودز، وزن آرخیلوخوس را تقلید کرده است. «اپودِ سوم[۴]»، درباب خطرات خوردن سیر، اینطور آغاز میشود: «مجازات کسیکه مرتکب عمل هولناک قتل پدر یا مادر خود شده آن است که یک کلّه سیر را یکجا بخورد».