هوهنشتاوفن
هوهِنْشتاوفِن (Hohenstaufen)
خاندانی از امرای آلمانی. چند تن از اعضای آن به مقام فرمانروایی امپراتوری مقدس روم[۱] رسیدند (حک: ۱۱۳۸ـ۱۲۰۸ و ۱۲۱۴ـ۱۲۵۴م). نخستین امپراتوران آلمان بودند که با بهرهگیری از قوانین و سنن رومی بر جلال و شکوه خود افزودند و عبارت بودند از کنراد سوم[۲]؛ فردریک بارباروسا[۳]، اولین کسی که خود را فرمانروای امپراتوری مقدس روم نامید (پیش از آن عنوان امپراتور روم[۴] رایج بود)؛ هانری ششم؛ و فردریک دوم. کنرادین[۵] آخرین فرمانروای سلسله، حین تلاش برای تصاحب سیسیل، که میراث او بود، با تأیید پاپ کلمنس چهارم[۶] اعدام شد. گیبلینها[۷] (← گوئلفها و گیبلینها)، که نامشان را از دژ خاندانِ وایبلینگن[۸]، گرفته بودند، از آنان حمایت کردند.