شیرازی

شیرازی

از لهجه‌های فارس رایج در شیراز. در لهجۀ شیرازی تکیه اهمیت دارد و با قرار گرفتن روی هجاهای مختلف، گاهی معنا را تغییر می‌دهد. صامت‌ها همان صامت‌های فارسی است. a پایانی به o تبدیل می‌شود، مانند xormo «خرما». نشانۀ معرفه مصوت است، مانند ketabu «آن کتاب مشخص». وقتی مصوت پایانی iـ باشد، معرفه -yu می‌گیرد، مانند orsiyu «اُرسی/کفش» و اگر eـ باشد، نشانۀ معرفه ow است، رشتۀ آوایی -ab تبدیل به ow می‌شود، مانند low «لب»، sowzi «سبزی». خوشۀ -st- به -ss- تغییر می‌کند، مثل xasse «خسته»، tonossan «توانستن»، pessun «پستان»، bassan «بستن». مهم‌ترین پیشوند فعلی va- است: برخی از واژه‌های شیرازی: Kahe «آرواره»، moz «مزد»، doz «دزد»، hime «هیزم»، yeydari «مستراح» و sed «نردبان».