نوزاد، فریدون
فریدون نوزاد (رشت 1301- 13 آبان 1395ش)
| فریدون نوزاد | |
|---|---|
| زادروز |
رشت 1301 |
| درگذشت | 13 آبان 1395ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | بازيگر تئاتر |
| شغل و تخصص های دیگر | شاعر و پژوهشگر تئاتر |
| آثار | محكومين محيط، نازيا/ عشق و خيانت، خيانت و وفا/ فريد و فريده و منجلاب بدبختی |
| گروه مقاله | تئاتر |
بازيگر تئاتر، شاعر و پژوهشگر تئاتر گيلان. او با نمايش‌نامه‌ها و آثار ادبی‌اش، به ويژه تاريخ مطبوعات گيلان، گيله گپ، واژه‌نامۀ گيلكی و نقش احسان‌الله خان در جنبش گيلان گام‌های پژوهشی مؤثری برداشته است.
نوزاد در سال 1320 به «جمعيت درخشان»، كه عبدالله رنجبر تأسيس كرده بود، پيوست، و در سال 1323 پس از انحلال اين گروه به عضويت «شركت سهامی هنر» درآمد، و در «استوديو درام گيلان» با ميركيا، كه از نخستين فارغ‌التحصيلان دانشكدۀ هنرهای زيبا بود، همكاری كرد. پس از آن تحت سرپرستی محمد رييس‌زاده «كانون هنرپيشگان پيروز» را تشكيل دادند، و در كلاس‌های تئاتر پرفسور داويدسون و عبدالحسين نوشين شركت جست. در همين سال‌ها نمايش‌نامه‌های محكومين محيط، نازيا/ عشق و خيانت، خيانت و وفا/ فريد و فريده و منجلاب بدبختی را نوشت، و در نمايش‌های فراك عوضی، نفرين خنياگر، هرچه بكاری درو می‌كنی، مازيار، نادرشاه، دكتر ديوانه و قضاوت روزگار به ايفای نقش پرداخت. او همچنين تعدادی از نمايش‌نامه‌های هفتگی راديو صدای رشت (همچون سرمقالۀ گويا، سعادت گم‌شده، پيوند سرنوشت و انتقام كولی) را نوشته است.