بدخشانی

بَدَخشانی
از لهجه‌های گروه جنوبی تاجیکی که در بدخشان بدان تکلم می‌کنند و به لهجه‌های خراسانی بسیار نزدیک است. در این لهجه «ب» b به «و» v تبدیل می‌شود، مانند چَلاو «آب گل‌آلوده». همچنین گاهی صامت آغازین حذف می‌شود. برخی از واژگان بدخشانی: ترچِغ (میوه و سبزی تروتازه)، آزْموت (آزمون)، آب‌خانه (جای وضو گرفتن)، سایِگی (چتر)، تکَکی (زیرزمین/پستو)، آب‌دار (۱. مسئول آب‌دادن کشت؛ ۲. آبرودار)، سمبُوسه (آدم پهن‌بینی)، تِرینگ (آدم تندرست)، توریدن (رمیدن)، مزَه (رنگ/ رنگ لباس)، سُرخ‌رو (کامیاب/خوشحال).