اسدزاده، داریوش (تهران ۱۳۰۲ش)
داریوش اسدزاده (تهران ۱۳۰۲ش- تهران 3 شهریور 1398ش)
| داریوش اسدزاده | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۰۲ش |
| درگذشت | تهران 3 شهریور 1398ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | هنرستان هنرپیشگی تهران |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر سینما |
| شغل و تخصص های دیگر | بازیگر تیاتر و تلویزیون |
| آثار | بدرالدین و مه پاره- خانه سبز- کفش های جیرجیرک دار من (شاپور قریب ، ۱۳۸۲) |
| گروه مقاله | سینما |
بازیگر تئاتر، تلویزیون، و سینمای ایران. فارغ‌التحصیل هنرستان هنرپیشگی تهران است، و فعالیتش را در تئاتر از ۱۳۲۰ش با بازی در نمایش محمدعلی‌بک آغاز کرد، و نیز با نمایش‌های دشمن مردم، محاکمه ماری دوگان، بدرالدین و مه‌پاره، تاواریش، محلل، مرگ موش یا نوش‌جان آقا، و مسافری از آن دنیا ادامه داد. در مجموعه‌های تلویزیونی سمندون، این خانه دور است، خانه سبز، سینه به‌آتش بسپار، روزگار جوانی، و همۀ فرزندان من نیز نقش‌آفرینی کرده است. از ۱۳۳۳حضورش در سینما با فیلم همسر مزاحم به‌کارگردانی سرژ آزاریان آغاز شد و با فیلم‌های آقای شانس (گرجی عبادیا، ۱۳۳۸)، پاسداران دریا (رضا صفایی، ۱۳۴۴)، دو انسان (آراماییس آقامالیان، ۱۳۴۵)، سوغات فرنگ (حسین مدنی، ۱۳۴۶)، پنجۀ آهنین (مهدی میرصمدزاده، ۱۳۴۷)، پهلوان پهلوانان (ابراهیم باقری، ۱۳۴۸)، مبارزه با شیطان (ژوزف واعظیان، ۱۳۵۰)، و کفش‌های جیرجیرک‌دار من (شاپور قریب، ۱۳۸۲) ادامه یافت.
اسدزاده پس از یک‌دوره بیماری سرطان مثانه و ذات‌الریه، در منزل درگذشت.