پویی، هنری (۱۹۰۶ـ۱۹۶۷)
پویی، هنری (۱۹۰۶ـ۱۹۶۷)(P\'u-i, Henry)
آخرین امپراتور منچوکینگ چین (با لقب هسوان تونگ[۱]) از ۱۹۰۸ تا عزل او در انقلاب جمهوری‌خواهی ۱۹۱۲؛ در ۱۹۱۷ به‌مدت یک هفته بار دیگر امپراتور شد. پس از برکناری، ترجیح داد او را هنری بنامند. او رئیس‌جمهور (۱۹۳۲ـ۱۹۳۴) و امپراتور (۱۹۳۴ـ۱۹۴۵) کشور دست‌نشاندۀ ژاپن، منچوکو (← منچوری) بود. به اسارت سربازان شوروی درآمد و پس از انقلاب کمونیستی ۱۹۴۹ وی را به چین بازگرداندند و جمهوری خلق چین در ۱۹۵۰ او را محاکمه کرد. در ۱۹۵۹ مورد عفو مائوتسه تونگ قرار گرفت، و کارگر باغ گیاه‌شناسی در پکن شد. برناردو برتولوچی در ۱۹۸۷ از زندگی او فیلمی با عنوان آخرین امپراتور ساخت که برندۀ جایزۀ اسکار شد. او در دو‌سالگی، پس از قتل گوانگ شو[۲] (۱۸۷۱ـ۱۹۰۸) به‌‌دست امپراتریس بیوۀ تسوشی[۳]، که خود یک روز بعد درگذشت، به امپراتوری رسید؛ تسوشی از ۱۸۹۸، که گوانگ شو در‌پی اصلاحاتی برای نوین‌سازی چین برآمد، زمام امور را در دست داشت.