بطلمیوس اول
بَطلَمیوس اول (ح ۳۶۷ـ۲۸۳پ‌م)(Ptolemy I)
| بطلمیوس اول Ptolemy I | |
|---|---|
| زادروز |
۲۸۳پ م |
| درگذشت | ۳۶۷ پ م |
| ملیت | مصری |
| شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
| لقب | سوتر (رهاننده) |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
(ملقب به سوتِر[۱] به‌معنی رهاننده) فرمانروای مصر از ۳۲۳پ‌م و پادشاه آن از ۳۰۴پ‌م. از سرداران بنام اسکندر مقدونی بود و مصر سهم او از فتوحات اسکندر بود. اسکندریه، پایتخت او، به مرکز تجارت و آموزش تبدیل شد. او حامی اقلیدس[۲] بود و کتابخانۀ بزرگ و موزۀ اسکندریه را تأسیس کرد. حکومت بطلمیوس سلسلۀ پادشاهان مقدونی را در مصر تا ۳۰۵پ‌م تثبیت کرد. بطلمیوس بارها برای حفظ سلطنت جنگید، ولی سرانجام دامنۀ حکومت خود را به فلسطین، قبرس، و اژِه[۳] گسترش داد. لقبش به مناسبت شکست محاصرۀ جزیرۀ رودِس[۴]، به دست سردار دِمِتریوس[۵] در ۳۰۴پ‌م، به او داده شد.