مراد عثمانی پنجم
مُراد عثمانی پنجم (۱۲۵۶ـ۱۳۲۲ق)
سی‌وسومین سلطان عثمانی (حک: ۱۲۹۳ق/۱۸۷۶). پسر عبدالمجید یکم بود و در سلطنت عمویش، عبدالعزیز، با نهضت آزادی‌خواه ترک‌های جوان همگام بود و پس از عزل عمویش، با حمایت وزیر اعظم، مِدْحَت پاشا، به پادشاهی رسید. قصد مدحت پاشا از به‌قدرت‌رساندن مراد معرفی او به‌عنوان سلطانی اصلاح‌طلب بود، اما افسردگی و آشفتگی روحی و بیماری مراد، او را از رویارویی با هرگونه آشوب و بحران داخلی و خارجی بازداشت و امپراتوری عثمانی در خطر فروپاشی قرار گرفت. به‌همین سبب، مدحت پاشا بی‌درنگ با فتوای شیخ‌الاسلام مبنی‌بر سابقۀ بیماری مراد، او را از سلطنت برکنار کرد و برادرش، عبدالحمید دوم، را به تخت شاهی نشاند. مراد تا ۱۳۲۲ق که درگذشت، در قصر چراغان زیر نظر بود. مراد پادشاهی متزلزل، سست‌اراده، بیمار و می‌گسار بود و در دورۀ سه ماهۀ سلطنتش هیچ حادثۀ مهمی رخ نداد.