شیخ محمد علی صفوت

شیخ محمد علی صفوت (تبریز 1298ق- قم 1335ش)

(ملقب به صفوت) نویسنده، محقق، ادیب و شاعر ایرانی، فرزند شیخ محمد حسن واعظ تبریزی. در خانواده ای مذهبی متولد شد. به قم مهاجرت کرد و مقیم آن جا شد. علوم ادبی و عربی را در محضر دانشمندانی فراگرفت و به درجۀ اجتهاد رسید. در سال های جوانی، در سلک روحانیت درآمد و به وعظ پرداخت و مدتی اهل منبر بود. اما پس از مدتی، از لباس روحانیت خارج شد و به استخدام وزارت فرهنگ درآمد. مردی فاضل بود. کتاب تاریخ فرهنگ آذربایجان، از اوست. بیشتر خدمات فرهنگی او در آذربایجان بود و مشاغل مختلفی را امتحان کرد. از جمله مناصب اوست: کفیل معارف آذربایجان، رئیس معارف اردبیل، ریاست دارالمعلمین تبریز، و ریاست تحقیق اوقاف تبریز. او از اعضای فعال انجمن ادبی آذربایجان بود. از او تألیفاتی به جا مانده که بیشترشان چاپ و منتشر شده است.

پس از شکست مجاهدین، او دستگیر شد و خانه اش را غارت و ویران کردند. شیخ محمد علی صفوت در 79 سالگی در قم درگذشت و همان جا نیز به خاک سپرده شد.