ابشالوم

اَبْشالوم (Absalom)
(در عبری به‌معنی «پدر سلامت») در عهد عتیق، پسر سوم و محبوب داود (۲ سموئیل، ۳:۳). او پس از آن‌که در شورش علیه پدرش شکست خورد، با استری گریخت، ولی مویش به شاخۀ درختی بند شد و به دست یوآب، خواهرزاده و سردار سپاه داود، کشته شد (۲ سموئیل، ۱۸: ۱۷). ابشالوم مردی توانمند، جاه‌طلب و زیبارو بود که با ترفند و سوءاستفاده از حسن نیّت مردم، زمینه را برای شورش خود فراهم کرد. پس از چهار سال، دعوتِ خود را در حِبْرون آشکار کرد و چنان توفیق یافت که داود از ترس وی به مَحَنایم در فراسوی اردن گریخت (زبور داود، مزمور ۳). ابشالوم از یاری اَخیتوفَل بهره‌مند شد، ولی حوشای، یکی از یاران داود، برای خنثی‌کردن نقشۀ اخیتوفل به ابشالوم پیوست و اخیتوفل که مشورت خود را عبث یافت از آزردگی خود را به دار آویخت. ابشالوم در جنگل اَفرایم به سختی شکست خورد و به‌رغم آن‌که شاه فرمان داده بود به ملایمت با او رفتار کنند به قتل رسید.

---