اوتریو، موریس (۱۸۸۳ـ۱۹۵۵)
اوتْریّو، موریس (۱۸۸۳ـ۱۹۵۵)(Utrillo, Maurice)
موریس اوتریو Maurice Utrillo | |
---|---|
زادروز |
۱۸۸۳م |
درگذشت | ۱۹۵۵م |
ملیت | فرانسوی |
شغل و تخصص اصلی | نقاش |
آثار | تابلوی لاپلاس دو ترتر (ح ۱۹۱۱، نگارخانه تیت، لندن) |
گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
خویشاوندان سرشناس | سوزان والادون (پدر) |
نقاش فرانسوی. هنرمندی خودآموخته بود، و نخست از امپرسیونیست[۱]ها تأثیر گرفت، اما دیری نگذشت که نوعی سبک متمایز سادهنگارانه[۲] را با بهرهگیری هوشمندانه از رنگهای بیطراوت و بیرمق پروراند. از زادگاهش پاریس منظرهپردازی کرد، و در بسیاری از آنها مونمارتر[۳] را بهتصویر کشید. پس از پشتسرنهادن دورۀ امپرسیونیستی، «دورۀ سفید» (ح ۱۹۰۹ـ۱۹۱۶) در هنرش آغاز شد، و از خیابانهای محل تولدش مونمارتر، با دیوارهای گچی پوستهپوسته، نقاشی کرد.
از حدود ۱۹۱۷ سبکش دگرگون شد، که رنگهای درخشانتر و طراحی ابتداییتری مشخصۀ آن بود، ولی بهتدریج به سبک پیشین خود بازگشت. نقاشیهای او اغلب کارتپستالی، و القاکنندۀ تصویری شاعرانه از پاریساند، گرچه بهترین آثارش واجد گزندگی تأثربرانگیزیاند و استفادۀ ظریفی از فضا را بهنمایش میگذارند؛ تابلوی لاپلاس دو ترتر[۴] (ح ۱۹۱۱؛ نگارخانۀ تیت[۵]، لندن) نمونهای است از آن دست.
اوتریّو پسر سوزان والادونِ[۶] نقاش بود. از نوجوانی علایمی از رواننژندی داشت که او را بهسوی الکل سوق داد. به تشویق مادرش، برای درمان به نقاشی رو آورد. از ۱۹۰۳ به منظرهپردازی از مونمانیی[۷]، که مدّتی با مادرش در آنجا زندگی میکرد و نقاشی از کلیساها و روستاها از روی کارتپستالها پرداخت.