ابوطاهر بن فضلویه
ابوطاهر بن فَضْلویه (حک: ۵۴۳ـ۵۵۸ق)
حکمران ایرانی و بنیانگذار اتابکان لُر بزرگ. پسر محمد بن علی بود و چون یکی از اجداد او ابوالحسن فضلویه نام داشت، فرزندان او را «بنی فضلویه» نیز گویند. ابوطاهر نخست در خدمت اتابک سُنْقُر، اتابک فارس، بود و به سبب آن‌که در سرکوبی حکام شبانکاره به او کمک کرد، به حکومت کهگیلویه منصوب و به‌عنوان «اتابکی» ملقب شد. بعد از آن‌که حکومت ابوطاهر در لرستان استقرار یافت، وی بر اتابک سُنقر عصیان کرد و استقلال یافت و دولت اتابکان لر بزرگ را پی‌‌ریخت و بعد از چند سال درگذشت.