بوتچونی، اومبرتو (۱۸۸۲ـ۱۹۱۶)
بوتْچونی، اومبرتو (۱۸۸۲ـ۱۹۱۶)(Boccioni, Umberto)
نقاش، مجسمه‌ساز و نظریه‌پرداز ایتالیایی. از بنیاد‌گذاران جنبش فتوریسم[۱] بود. به‌شیوه‌ای نیمه‌انتزاعی[۲] راه جست، که هدف آن نشان‌دادن حرکت و سرعت بود، چنان‌که در مجسمۀ مفرغینش[۳] با نام صور یگانۀ استمرار در فضا[۴] (۱۹۱۳؛ موزۀ هنرهای معاصر تهران[۵]) مشهود است. در ردجو[۶]، کالابری[۷]، جنوب ایتالیا، به‌دنیا آمد. در رم نزد جاکومو_بالا[۸] هنر آموخت، و در میلان سکونت گزید؛ در آن‌جا با فیلیپو مارینتی[۹]، شاعر نوپرداز و آغازگر فتوریسم، آشنا شد. آن دو و چند هنرمند دیگر در ۱۹۱۰ بیانیۀ نقاشان فتوریست[۱۰] را منتشر کردند. بوتچونی بیانیۀ مجسمه‌سازی فتوریستی[۱۱] را در ۱۹۱۲ منتشر کرد، و در دفاع از آموزه‌های خود برای رهایی از مفاهیم آکادمیک، بر ترکیب مواد گوناگون در ساخت مجسمه تأکید ورزید. بیشتر آثاری که دیدگاه اخیر را در آن‌ها به‌اجرا درآورده است، اکنون از‌بین رفته، و فقط عکس آن‌ها باقی‌مانده است.
از آثار اوست:
خیال‌های همزمان[۱۲]، خنده[۱۳]، جنب‌وجوش یک دوچرخه‌سوار[۱۴]، شراب‌خوار[۱۵]، شهر برمی‌خیزد[۱۶] و پرتره‌ای فتوریستی از مادرش[۱۷].
- ↑ Futurism
- ↑ semi-abstract
- ↑ bronze
- ↑ Unique Forms of Continuity in Space
- ↑ Tehran Museum of Contemporary Art
- ↑ Reggio
- ↑ Calabria
- ↑ Giacomo Balla ture
- ↑ Filippo Marinetti
- ↑ Manifesto of Futurist Painters
- ↑ Manifesto of Futurist Sculp
- ↑ Simultaneous Visions
- ↑ The Laugh
- ↑ Dynamism of a Cyclist
- ↑ The Drinker
- ↑ The City Rises
- ↑ Futurist Portrait of his Mother
