هوفمانستال، هوگو فون (۱۸۷۴ـ۱۹۲۹)
هوفمانستال، هوگو فون (۱۸۷۴ـ۱۹۲۹)(Hofmannsthal, Hugo von)
| هوگو فون هوفمانستال Hugo von Hofmannsthal | |
|---|---|
| زادروز |
وین ۱۸۷۴م |
| درگذشت | ۱۹۲۹م |
| ملیت | اتریشی |
| تحصیلات و محل تحصیل | وین |
| شغل و تخصص اصلی | نمایش‌نامه‌نویس |
| شغل و تخصص های دیگر | شاعر |
| آثار |
دشواری (۱۹۲۱) الکترا (۱۹۰۹)، شهسوار گل سرخ (۱۹۱۱)، آریادنه در ناکسوس (۱۹۱۲)، و زن بی‌سایه (۱۹۱۹) اشعار: دیروز (۱۸۹۱) و مرگ تیتسیَن (۱۸۹۲) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
شاعر و نمایش‌نامه‌نویس اتریشی. چند مجموعۀ موفق شعر با نام مستعار لوریس[۱] منتشر کرد و سپس نمایش‌نامه‌هایی در قالب شعر سپید نوشت که پیش‌درآمد نئوـ رمانتیسم در نمایش آلمانی بود. برخی از نوشته‌هایش، که بر پایۀ آثار مؤلفان قدیم است، عبارت‌اند از الکترا[۲] (۱۹۰۳) (از سوفوکلس[۳]) و یدرمان[۴] (۱۹۱۲) (از نمایش اخلاقی بنی‌آدم[۵]). بازگشت کریستینا به خانه[۶] (۱۹۱۱)، بُرج[۷] (۱۹۲۵)، و کمدی دشواری[۸] (۱۹۲۱) از نخستین آثار اویند. هوفمانستال برای تعدادی از اپراهای ریشارد اشتراوس[۹] لیبرتوهایی نوشت، ازجمله الکترا (۱۹۰۹)، شهسوار گل سرخ[۱۰] (۱۹۱۱)، آریادنه در ناکسوس[۱۱] (۱۹۱۲)، و زن بی‌سایه[۱۲] (۱۹۱۹) و در برپایی جشنوارۀ سالزبورگ[۱۳] با ماکس راینهارت[۱۴] همکاری کرد. هوفمانستال در وین زاده شد ودر دانشگاه این شهر تحصیل کرد. در جوانی تحت تأثیر راینر ماریا ریلکه[۱۵] و اشتفان گئورگه[۱۶] شروع به نوشتن غزل‌های پُراحساس به‌شیوۀ سمبولیست‌های فرانسوی کرد، امّا طولی نکشید که الهامات تغزلی‌اش رو به ضعف نهاد و از انجمن گئورگه جدا شد. دیروز[۱۷] (۱۸۹۱) و مرگ تیتسیَن[۱۸] (۱۸۹۲) از دیگر آثار شعری‌اش به‌شمار می‌روند.