پریستلی، جان (۱۸۹۴ـ۱۹۸۴)
پریستلی، جان (۱۸۹۴ـ۱۹۸۴)(Priestley, John)
| جان پریستلی John Priestley | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۹۴م |
| درگذشت | ۱۹۸۴م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | رمان‌نویس و نمایش‌نامه‌نویس |
| آثار |
رمان: همراهان خوب (۱۹۲۹)، جادۀ فرشته (۱۹۳۰) نمایش‌نامه: پیچ خطرناک (۱۹۳۲) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
رمان‌نویس و نمایش‌نامه‌نویس انگلیسی. نخستین اثر موفق پریستلی رمانی دربارۀ یک گروه تئاتر سیّار با نام همراهان خوب[۱] (۱۹۲۹) است. تجربیات جوانی او در یورکشایر به خوبی در این رمان انعکاس یافته است. پدر پریستلی مدیر مدرسه بود. مادرش را در دو سالگی از دست داد. از نوجوانی به چاپ مقالات مختلف در روزنامه‌ها مشغول شد و همراهان خوب را زمانی نوشت که در غم از دست دادن همسر خود نشسته بود. اثر بعدی او رمانی واقع‌گرایانه دربارۀ نحوۀ زندگی در لندن است که جادۀ فرشته[۲] (۱۹۳۰) نام دارد. نمایش‌نامه‌نویسی را با پیچ خطرناک[۳] (۱۹۳۲) آغاز کرد. زمان، دلمشغولی اصلی او در بیشتر آثارش است. پریستلی حتی نظریه‌ای نیز درباره‌ی زمان تدوین کرد که فهم معمول و خطی ما از زمان را دچار چالش می‌کند و گذشته و حال و آینده را به یکدیگر پیوند می‌زند. برخی از بهترین نمایش‌نامه‌های وی عبارت‌اند از نمایش راز‌گونه بازرس احضار می‌کند[۴] (۱۹۴۵) و درخت زیرفون[۵] (۱۹۴۸) که به مسائل اجتماعی بعد از جنگ می‌پردازد. پریستلی در نوشتن کمدی‌های خانوادگی نیز با استعداد بود، ازجمله نمایش‌نامۀ وقتی که ازدواج کنیم[۶] (۱۹۳۸). پریستلی با پخش برنامه‌های زمان جنگ و نقد ادبی مثل ادبیات و انسان مغرب زمین[۷] (۱۹۶۰؛ ترجمه فارسی: سیری در ادبیات غرب) نیز مشهور است. عقاید سوسیالیستی او برایش مشکلاتی را از سوی دولت انگلستان ایجاد کرد و البته زمینه‌ساز ظهور دولت رفاه بود.