دیکس، اوتو (۱۸۹۱ـ۱۹۶۹)
دیکْس، اوتو (۱۸۹۱ـ۱۹۶۹)(Dix, Otto)
| اوتو دیکس Otto Dix | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۹۱م |
| درگذشت | ۱۹۶۹م |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در هنر در آکادمی درسدن و دوسلدورف |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| آثار | پرده فلاندر (۱۹۳۴ـ۱۹۳۶؛ نگارخانه ملی، برلین)؛ دکتر هاینریش اشتادلمان (۱۹۲۰، نگارخانه هنری اونتاریو۸، تورنتو۹) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
نقاش آلمانی. از نمایندگان واقع‌گرایی خشنِ[۱] متداول در آلمانِ دهۀ ۱۹۲۰، و نیز هم‌بستۀ گروه عینیت جدید[۲] بود. به‌سبب نقاشی‌های اضطراب‌آمیزش در توصیف زندگی روسپیان، جنایات جنسی، و نیز مجموعۀ پرقدرتی از صحنه‌های جهنمی جنگ شهرت یافت؛ از آن جمله پردۀ فلاندر[۳] (۱۹۳۴ـ۱۹۳۶؛ نگارخانۀ ملی، برلین[۴]) درخور ذکر است که از رمان «آتش[۵]»، اثر هانری باربوس[۶] تأثیر دارد. دیکس تک‌چهره‌ساز قابلی نیز بود، چنان که در تابلوی دکتر هاینریش اشتادلمان[۷] (۱۹۲۰، نگارخانۀ هنری اونتاریو[۸]، تورنتو[۹]) مشهود است. همچنین آثاری تمثیلی[۱۰]، به‌شیوه‌ای یادآور شیوۀ استادان فلاندری[۱۱] و ایتالیایی قرن ۱۶ نقاشی کرد.
دیکس در آکادمی درسدن[۱۲] و دوسلدورف[۱۳] هنر آموخت؛ آثار آغازینش نفوذ کوکوشکا[۱۴] و فتوریسم[۱۵] ایتالیایی را آشکار می‌سازند. در ۱۹۳۳ نازی‌ها مانع تدریس دیکس در آکادمی هنر درِسْدن[۱۶] شدند، و لفظ انحطاط‌طلب[۱۷] را به او نسبت دادند. تجربیّات تلخش در دوران خدمت سربازی در جنگ جهانی اول، و هنگام اسارت (۱۹۴۵ـ۱۹۴۶)، وحشتی عمیق از درگیری مسلّحانه در وجودش پدید آورد.
