ادوارد چهارم (۱۴۴۳ـ۱۴۸۳م)
اِدوارد چهارم (۱۴۴۳ـ۱۴۸۳م)(Edward IV)
| ادوارد چهارم Edward IV | |
|---|---|
| زادروز |
۱۴۴۳م |
| درگذشت | ۱۴۸۳م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| خویشاوندان سرشناس | ادوارد پنجم (پسر) |
پادشاه انگلستان در سال‌های ۱۴۶۱ تا ۱۴۷۰م و ۱۴۷۱م. پسر ریچارد دوک یورک[۱] بود و در جنگ گل‌ها[۲] جانشین هنری چهارم شد و پس از بروز اختلاف با مشاورش ریچارد نویل[۳]، ارلِ واریک[۴] برای مدتی تاجوتخت خود را به هنری واگذار کرد. ادوارد چهارم جنگجویی چیره‌دست و طراح نظامی زیرکی بود که در نبردهای مورتیمرز کراس[۵] و تاوتون[۶] (۱۴۶۱م)، امپینگم[۷] (۱۴۷۰م)، و بارنت[۸] و تیوکسبری[۹] (۱۴۷۱م) به پیروزی دست یافت. پس از ادوارد چهارم، پسرش ادوارد پنجم به پادشاهی رسید. ادوارد تا پیش از نشستن به تخت سلطنت، ارلِ مارچ[۱۰] لقب داشت. پس از مرگ پدرش در ۱۴۶۱م لندن را اشغال کرد و شورایی از نجبا او را به جای هنری ششم پادشاه اعلام کردند. موقعیت ادوارد با پیروزی بر لنکستری‌ها[۱۱] در تاوتون (۱۴۶۱م) و دستگیری هنری مستحکم شد. با وجود این، ادوارد چهارم به علت مشاجره با واریک، مقتدرترین هوادارش، برای مدت کوتاهی از سلطنت برکنار شد و هنری ششم به جای او نشست، اما پس از چندی با پیروزی در نبردهای بارنت و تیوکسبری توانست تاجوتخت را بازپس بگیرد.