اریکسون، اریک (۱۹۰۲ـ۱۹۹۴)

اِریکْسون، اریک (۱۹۰۲ـ۱۹۹۴)(Erikson, Erik)

اریک اریکسون Erik Erikson
زادروز	۱۹۰۲م
درگذشت	۱۹۹۴م
محل زندگی	امریکا
ملیت	آلمانی
تحصیلات و محل تحصیل	موسسه روان کاوی وین
شغل و تخصص اصلی	روانکاو
آثار	لوتر جوان
گروه مقاله	روان شناسی و روان پزشکی

اریک اریکسون

نظریه‌پرداز و روان‌کاو امریکایی آلمانی‌تبار، واضع اصطلاح بحران هویت. به عقیدۀ او، خود (من) به‌ هنگام تولد یا در دورۀ کودکی تثبیت نمی‌شود و در سراسر زندگی بر اثر تجربه و متأثر از محیط شکل می‌گیرد. با پژوهش در روان‌شناسی رشد، نظریۀ مراحل هشتگانۀ رشد روانی‌اجتماعی در طی زندگی را تدوین کرد. اریکسون، برخلاف برخی از همکارانش، از آرای خود برای تشریح مسائل مورد علاقۀ عموم استفاده کرد که در بررسی‌های روانی‌تاریخی او نمود یافته است. ازجملۀ آثار اوست: کودکی و جامعه (۱۹۵۰)؛ لوتر جوان (۱۹۵۸)؛ حقیقت‌ ‌گاندی: دربارۀ سرچشمۀ مبارزۀ منفی (۱۹۶۹)؛ سرزندگی در پیری، با همکاری همسرش (۱۹۸۶). از مهم‌ترین مقالات او «رشد من و اقبال تاریخی» است که در آن استدلال می‌شود خرد، در عمیق‌ترین سطوح، متأثر از پیشرفت تاریخ و جامعه است. اریکسون در فرانکفورت به‌دنیا آمد. پس از ترک‌ تحصیل مدتی در ایتالیا سرگردان بود و تصویر کودکان را می‌کشید؛ بعدها اظهار کرد که تماشای کودکان در حال بازی برای فهم شخصیت‌ آنان ضروری است، زیرا درونیات آنان در بازیِ آزاد ظهور می‌یابد. آنا فروید در دهۀ ۱۹۲۰، در وین، او را روان‌کاوی کرد. در ۱۹۳۳ از مؤسسۀ روان‌کاوی وین فارغ‌التحصیل شد. پس از مهاجرت به ایالات متحدۀ امریکا در دانشگاه‌های هاروارد، ییل، مرکز آستین ریگز، استاکبریج، ماساچوست، و دانشگاه کالیفرنیا در برکلی به مناصب علمی دست‌ یافت و سرانجام به مقام استادی دانشگاه هاروارد رسید.

---