فقیهه سلطانی
فقیهه سلطانی (تهران 1353ش- )
| فقیهه سلطانی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1353ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی ادبیات نمایشی - دانشگاه آزاد اسلامی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر |
| آثار | تبریز در مه (محمدرضا ورزی- ۱۳۸۹)؛ مهمانان ویژه (جواد رضویان- ۱۳۹۱)؛ این‌جا آسمان همیشه بارانی است (مهدی گلستانه- ۱۳۹۲)؛ جاودانگی (مهدی فرد قادری- ۱۳۹۴) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | جلال امیدیان (همسر) |
بازیگر ایرانی سینما، تلویزیون و تئاتر. او دارای مدرک کارشناسی ادبیات نمایشی از دانشگاه آزاد اسلامی تهران است. فعالیت هنری را با حضور در کلاس‌های بازیگری گلاب آدینه در سال 1371 آغاز کرد. پایان‌نامه‌ی تحصیلی او بازی در نمایش سلطان مار (نوشته‌ی بهرام بیضایی) بود. وی همچنین در نمایش پستوخانه (نوشته‌ی حمید امجد) نیز ایفای نقش کرده است. سلطانی با بی‌بی‌یون به کارگردانی حسین پناهی (1374) بازیگری در مجموعه‌های تلویزیونی را آزمود و پس از آن در مجموعه‌هایی چون سایه‌ها (غلامرضا رمضانی- 1375) و زخم (مسعود آب‌پرور- 1393) به بازی پرداخت. او نخستین بار در سال ۱۳۷۵ به دعوت یدالله صمدی در فیلم معجزه‌ی خنده در کنار مهدی هاشمی مقابل دوربین سینما قرار گرفت. جلال امیدیان، بازیکن و مربی فوتبال، همسر اوست. سلطانی در بیست و یکمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم فجر (1381) با ۳ فیلم پرکارترین بازیگر بوده است.
جوایز و افتخارات
نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن در پانزدهمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم فجر (۱۳۷۵) برای بازی در فیلم معجزه‌ی خنده؛ نامزد دریافت تندیس بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از چهارمین جشن خانه‌ی سینما (۱۳۷۹) برای بازی در فیلم عینک دودی؛ برنده‌ی دیپلم افتخار بهترین بازیگر زن از دومین جشنواره‌ی موضوعی (سینمای کمدی- ۱۳۷۹) به پاس بازی در فیلم عینک دودی.
گزیده‌ی مجموعه‌های تلویزیونی
آغوش‌های خالی (وحید نیکخواه آزاد- ۱۳۷۸)؛ میهمانی از بهشت (عبدالله باکیده- ۱۳۷۹)؛ پدر خاک (نادر کجوری- ۱۳۸۰)؛ بوی گل‌های وحشی (حسینعلی لیالستانی- ۱۳۸۴)؛ روز رفتن (جواد افشار- ۱۳۸۵)؛ قطار آن شب (حمیدرضا حافظی- ۱۳۸۶)؛ نشانی (رامبد جوان- ۱۳۸۷)؛ تبریز در مه (محمدرضا ورزی- ۱۳۸۹)؛ مهمانان ویژه (جواد رضویان- ۱۳۹۱).
آثار سینمایی و ویدئویی
معجزه‌ی خنده (یدالله صمدی- ۱۳۷۵)؛ عینک دودی (محمدحسین لطیفی- ۱۳۷۸)؛ نغمه (ابوالقاسم طالبی- ۱۳۸۰)؛ صورتی (فریدون جیرانی- ۱۳۸۱)؛ دوشیزه (محمد درمنش- ۱۳۸۱)؛ جدا افتاده (داوود موثقی- ۱۳۸۳)؛ شب شیشه‌ای (حسین شهابی- ۱۳۸۹)؛ این‌جا آسمان همیشه بارانی است (مهدی گلستانه- ۱۳۹۲)؛ جاودانگی (مهدی فرد قادری- ۱۳۹۴).