آندرانیک آرزومانیان
آندرانیک آرزومانیان (تهران 1333ش- تهران ۱۱ خرداد ۱۳۸۹ش)
| آندرانیک آرزومانیان آندره آرزومانیان | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1333ش |
| درگذشت | تهران ۱۱ خرداد ۱۳۸۹ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده‌ی پیانو و آهنگ‌ساز |
| سبک | کلاسیک |
| آثار | موسیقی فیلم: تیغ و ابریشم (۱۳۶۴- اجرای موسیقی)؛ ماهی (۱۳۶۶)؛ سیمرغ (۱۳۶۶)؛ شنگول و منگول (۱۳۶۸)؛ پسران آجری (۱۳۸۵) و نطفه‌ی شوم (۱۳۸۷) |
| گروه مقاله | موسیقی |
| خویشاوندان سرشناس | شراره دولت‌آبادی (همسر) |
(یا: آندره آرزومانیان) نوازنده‌ی پیانو و آهنگ‌ساز ارمنی‌تبار ایرانی. عمده‌ی فعالیت آرزومانیان در زمینه‌ی موسیقی فیلم بوده است. در تهران خیابان لالهزار نو متولد شد. پدربزرگ (نوازنده‌ی کلارینت) و پدرش (نوازنده‌ی کمانچه) از نوازندگان ارکسترهای بزرگ آذربایجان شوروی بودند. برادر بزرگش نیز نوازنده‌ی پیانو است. آندرانیک نیز از سنین کودکی پیانو را به صورت خودآموز و بدون هیچ استادی یاد گرفت و بعدتر هم در زمینه‌های تئورى و سلفژ، دیکته‌ی موسیقى، هارمونى، سازشناسى و ارکستراسیون مطالعه و تحقیق نمود. آهنگ‌سازى را به طور جدى از سال 1358 آغاز کرد و اولین کارهایش در زمینه‌ی موسیقى ارامنه بود. سپس از سال 1362 همکارى‌اش را با مرکز صدا و سیما با ساختن موسیقى برنامه‌ی بزبز قندى که در بخش کودکان بود آغاز کرد و بعد از مدت کوتاهى موسیقى برنامه‌ی گنجشکک اشى مشى و ابر و باد و مه و خورشید را براى صدا و سیما ساخت که هر دوى اینها جزو برنامههاى کودکان و نوجوانان بودند. او که کارش را از سال‌های پس از انقلاب اسلامی آغاز کرده بود، از جمله درخشانترین آثارش در عرصه‌ی نوازندگی می‌توان به آلبوم پاییز طلایی (اثر فریبرز لاچینی) اشاره کرد.
آرزومانیان در موسیقی فیلم‌های متعددی (مثل از کرخه تا راین، بوی پیراهن یوسف، آژانس شیشه‌ای، آخرین پرواز، من ترانه پانزده سال دارم، زن امروز، سام و نرگس، دست‌های آلوده و مرسدس) پیانو زده است. آخرین کار وی در این زمینه‌ی آهنگ‌سازی برای فیلم نطفه‌ی شوم بود (1387). از نوازندگی‌های مهم دیگر او می‌توان به همکاری با مجید انتظامی (سمفونی ایثار) و بابک بیات در آلبوم‌های چیدن سکوت و سکوت سرشار از ناگفته‌هاست (با دکلمه‌ی احمد شاملو) اشاره کرد. او همچنین برای برنامه‌های تلویزیونی زیادی آهنگ ساخته که از آن جمله می‌توان به برنامه‌های رنگین کمان، گلاب بپاش، سلامتى چه خوبه (1366)، شادمانه (شبکه‌ی دوم صدا و سیما) و قصههاى آشنا (برنامه‌ی کودک- 1369) اشاره کرد و همچنین آهنگ‌هایی براى مرکز تئاتر عروسکى کانون پرورش فکرى کودکان و نوجوانان (در سال‌های 1368 و 1369). نوازندگی پیانو در موسیقی سریال افسانه‌ی سلطان و شبان نیز به عهده‌ی او بوده است. او همچنین تنظیم آلبوم‌های خواب گریه‌ها (با صدای قاسم افشار- ۱۳۷۸) و کجا به خنده می‌رسیم (با صدای مانی رهنما- ۱۳۸۸) و چندین کار دیگر را در کارنامه‌اش دارد.
آرزومانیان به خاطر ابتلا به سرطان مغز استخوان و آسیب دیدن چشم‌ها و ریه‌هایش در بیمارستان میلاد درگذشت. شراره دولت‌آبادی (بازیگر سینما و تلویزیون) همسر او بوده است.
آهنگ‌سازی برای فیلم: تیغ و ابریشم (۱۳۶۴- اجرای موسیقی)؛ ماهی (۱۳۶۶)؛ سیمرغ (۱۳۶۶)؛ شنگول و منگول (۱۳۶۸)؛ رانده شده (۱۳۶۸)؛ علی و غول جنگل (۱۳۶۹)؛ سکوت (۱۳۶۹)؛ خانواده‌ی کوچک ما (۱۳۷۰)؛ از بلور خون (۱۳۷۱)؛ بی تو هرگز (۱۳۷۲)؛ بی‌قرار (۱۳۷۳)؛ التهاب (۱۳۷۳)؛ گارد ویژه (۱۳۷۴)؛ گریز از مرگ (۱۳۷۴)؛ سلام به انتظار (۱۳۷۴)؛ مرد آفتابی (۱۳۷۴)؛ تعقیب (۱۳۷۴)؛ گاومیش‌ها (۱۳۷۵)؛ فرار از جهنم (۱۳۷۵)؛ زن امروز (۱۳۷۵)؛ سرحد (۱۳۷۵)؛ محبوبه (۱۳۷۷)؛ جوان ایرانی (۱۳۸۲)؛ الهه‌ی زیگورات (۱۳۸۲)؛ پسران آجری (۱۳۸۵) و نطفه‌ی شوم (۱۳۸۷).