استیمه، دومارسه (۱۹۰۰ـ۱۹۵۳)
اِستیمِه، دومارسِه (۱۹۰۰ـ۱۹۵۳)(Estime, Dumarsais)
| دومارسه استیمه Dumarsais Estime | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۰۰م |
| درگذشت | ۱۹۵۳م |
| ملیت | اهل هاییتی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
سیاستمدار و رئیس‌جمهور هائیتی (۱۹۴۶ـ۱۹۵۰). پس از سرنگونی دیکتاتوری الی‌لسکو[۱] در کودتای نظامی، مجمع ملی او را به ریاست جمهوری برگزید، و برنامۀ ملی ـ مردمی‌ای را به اجرا گذاشت که شامل ممنوعیت مالکیت خارجی زمین، ارتقای سطح آموزش، قانونی‌کردن اتحادیه‌های کارگری، آزادی مطبوعات، حمایت از جهانگردی، و ترویج آیین وودو بود. در ۱۹۵۰ با کودتای سرگرد پل اوژن مالوار[۲] سرنگون شد؛ چون در کشور حکومت نظامی اعلام کرده بود و تلاشش مبنی‌بر لغو ممنوعیت انتخاب دوبارۀ رؤسای جمهوری بود، او به امریکا گریخت و همان‌جا در تبعید درگذشت. انتخاب او پس از ۳۱ سال سلطۀ نخبگان دورگۀ سیاه و سفید، نشانۀ بازگشت قدرت به نخبگان سیاسی سیاه‌پوست کشور بود. در دهۀ ۱۹۶۰، فرانسوا دووالیه[۳]، که بیوه و پسر استیمه در خدمت حکومت او بودند، او را قهرمان ملی نامید. استیمه در جوانی یتیم شد و عمویش که عضو سنای هائیتی بود، او را بزرگ کرد. معلم ریاضی شد و به دووالیه درس داد. او در ۱۹۳۰ عضو مجلس نمایندگان شد و در مقام وزیر آموزش دولت استنیو ونسان[۴] با انجام اصلاحات در آموزش عالی شهرتی به دست آورد.