رابرت رزنتال
رابرت رزنتال (1933- ) Robert Rosenthal
| رابرت رزنتال Robert Rosenthal | |
|---|---|
| زادروز |
گیسن آلمان 1933م |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرک دکترای روانشناسی از دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس در 1956 |
| شغل و تخصص اصلی | روان‌شناس امریکایی زادۀ آلمان |
| شغل و تخصص های دیگر | استاد برجسته روانشناسی در دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید- روان‌شناس بالینی و روان‌شناس اجتماعی |
| فعالیت‌های مهم | بررسی اثر پیگمالیون: تأثیر انتظارات معلمان بر دانش‌آموزان |
| آثار | پیگمالیون در کلاس درس همراه با لنور جکابسون |
| گروه مقاله | روانشناسی و روانپزشکی |
| پست تخصصی | مدرس دانشگاه هاروارد |
| جوایز و افتخارات | جایزۀ مدال طلای 2003 از انجمن روانشناسی امریکا و عضو منتخب آکادمی هنرها و علوم امریکا- در رتبۀ 84 برترین و مطرح‌ترین روان‌شناسان قرن بیستم |
روان‌شناس امریکایی زادۀ آلمان و استاد برجسته روانشناسی در دانشگاه کالیفرنیا[۱]، ریورساید[۲]. علایق وی شامل پیشگویی‌های کام‌بخش[۳] است، که وی در یک مطالعه مشهور از اثر پیگمالیون: تأثیر انتظارات معلمان بر دانش‌آموزان[۴] مورد بررسی قرار داد. اثر پیگمالیون اشاره به یک پدیده روانشناسی دارد که بر اساس آن، افراد تمایل دارند به گونه‌ای رفتار کنند که برآورده کنندۀ انتظارات و خواسته‌های دیگران باشد. برای مثال، اگر معلمی بر این باور باشد که بچه‌ای کند ذهن است، خود آن بچه هم باور می‌کند و به واقع دیر یاد می‌گیرد. برعکس این موضوع نیز صدق می‌کند و اگر از کسی انتظارات بالایی برود، او تلاش خود را برای دست‌یافتن به چنین انتظاری بالاتر می‌برد و زودتر می‌تواند به آن برسد.
واژۀ پیگمالیون برگرفته از نام یکی از نمایش‌نامه‌های برنارد شاو است. در واقع پیگمالیون، نام مجسمه‌سازی بود که عاشق یکی از مجسمه‌های ساخت دست خودش شد. او مجسمه‌اش را مدام در آغوش می‌گرفت و به تدریج احساس کرد از سختی سنگ آن کاسته شده است. مجسمه به تدریج نرم‌تر شد و در نهایت همچون انسان، در آغوش پیگمالیون قرار گرفت. موضوعی که نمایش‌نامۀ پیگمالیون به آن می‌پردازد، این است که رفتاری که یک فرد با فردی دیگر دارد، چه خوب و چه بد، کاملاً قابل انتقال است و می‌تواند به حقیقت بپیوندد. پیگمالیون را به عنوان نماد انتظار و تأثیر انتظار بر واقعیت می‌دانند. پیگمالیون از مجسمۀ سنگی‌اش یک معشوقه می‌خواست و همین نیز برایش رخ داد.
رزنتال در 2 مارس 1933 در گیسن[۵] آلمان متولد شد و در 6 سالگی به همراه خانواده‌اش آلمان را ترک کرد. در 1956 مدرک دکترای روانشناسی از دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس[۶] را دریافت کرد. وی فعالیت شغلی خود را به عنوان روان‌شناس بالینی[۷] آغاز کرد و سپس به روان‌شناس اجتماعی[۸] تغییر داد. از 1962 تا 1999 در دانشگاه هاروارد[۹] تدریس کرد، در 1992 رئیس دپارتمان روانشناسی و در 1995 استاد روانشناسی شد. پس از بازنشستگی از دانشگاه هاروارد در 1999، به کالیفرنیا رفت. بخش عمده‌ای از کارهای وی بر ارتباط غیر کلامی[۱۰]، و به ویژه تأثیرش بر انتظارات[۱۱]، متمرکز شده است. از جمله جوایز و افتخارات اوست: جایزۀ مدال طلای 2003 از انجمن روانشناسی امریکا[۱۲] و عضو منتخب آکادمی هنرها و علوم امریکا[۱۳]. طبق گزارش منتشر شده در مجلۀ علمی انجمن روانشناسی امریکا در سال 2002، او در رتبۀ 84 برترین و مطرح‌ترین روان‌شناسان قرن بیستم قرار گرفته است.
کتاب پیگمالیون در کلاس درس[۱۴]، از جمله آثار اوست که همراه با لنور جکابسون[۱۵] نوشته است.
منابع:
rosenthal.socialpsychology.org
- ↑ University of California
- ↑ Riverside
- ↑ self-fulfilling prophecies
- ↑ Pygmalion Effect: the effect of teachers' expectations on students
- ↑ Giessen
- ↑ Los Angeles
- ↑ clinical psychologist
- ↑ social psychology
- ↑ Harvard
- ↑ nonverbal communication
- ↑ expectations
- ↑ (American Psychological Association (APA
- ↑ American Academy of Arts and Sciences
- ↑ Pygmalion in the Classroom
- ↑ Lenore Jacobson