اسلاویکوف، پنچو پتکو (۱۸۶۶ـ۱۹۱۲)
اِسلاویکوف، پِنْچو پتکو (۱۸۶۶ـ۱۹۱۲م)(Slaveykov, Pencho Petko)
| پنچو پتکو اسلاویکوف Pencho Petko Slaveykov | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۶۶م |
| درگذشت | ۱۹۱۲م |
| ملیت | بلغارستانی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | مقاله نویس |
| آثار | ترانه های حماسی (۱۸۹۶) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
| خویشاوندان سرشناس | پتکو راچف اسلاویکوف (پدر) |
شاعر و مقاله‌نویس بلغاری. شعرش با کشف دنیای درونی انسان، که سابقاً موضوع مناقشه‌های مذهبی، ملی، سیاسی، و اجتماعی بود، به آغاز دورۀ جدیدی در ادبیات بلغاری انجامید. در ترانه‌های حماسی[۱] (۱۸۹۶) چهره‌هایی همچون پرومتئوس[۲]، میکلانژ، بتهوون، و شلی[۳] را تصویر می‌کند و در جزیرۀ خوشبخت[۴] (۱۹۱۰) به توصیف شاعران خیالی می‌پردازد. پِتکو راچِف اسلاویکوف[۵] پدرش بود.