کلیمت، گوستاف (۱۸۶۲ـ۱۹۱۸)
کلیمْت، گوسْتاف (۱۸۶۲ـ۱۹۱۸)(Klimt, Gustav)
| گوسْتاف کلیمْت Gustav Klimt | |
|---|---|
| زادروز |
1862م |
| درگذشت | 1918م |
| ملیت | اتریشی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| سبک | آرنوو |
| آثار | بوسه (1909، موزۀ هنرهای زیبای استراسبورگ) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه‌سازی جهان |
نقاش اتریشی. از یوگِنت‌اشتیل[۱](آرنوو[۲]) تأثیر گرفت و در ۱۸۹۷ از مؤسسان گروه انشعاب وین[۳] بود. نقاشی‌هایش اغلب شهوت‌برانگیزند، و جلوۀ مرصّعی همانند موزائیک[۴] دارند، ازجمله تابلوی بوسه[۵] (۱۹۰۹، موزۀ هنرهای زیبای استراسبورگ[۶]). در میان تک‌چهره‌های بسیاری که کشید، یودیت اول[۷] (۱۹۰۱، نگارخانۀ اتریش[۸]، وین[۹]) درخور ذکر است. فرم‌های آکادمیکی که در انبوه عناصر تزیینیِ تکرار‌شونده پنهان شده‌اند، مشخصۀ نقاشی‌ها و دیگر آثار تزیینی اوست (ازجمله موزائیک‌هایی که برای کاخ استوکله[۱۰] در بروکسل اجرا کرد). بخش‌های تزیینی و زمینه‌های طلایی آثارش از موزائیک‌های بیزانسی[۱۱] مایه می‌گیرند، حال آن که تصاویرش از زنان، به‌صورت موجوداتی اغواگر و خطرناک، واجد ویژگی شاخص دورۀ انحطاطِ[۱۲] آخر قرن نوزده‌اند. برخی از آثارش عبارت‌اند از تخته‌نگارۀ[۱۳] حقوق[۱۴] (۱۹۰۳ـ۱۹۰۷، که در ۱۹۴۵ ازبین رفت)، و زن آرمانیِ او با نام پالاس آتنه[۱۵]. اثر دیگری از کلیمت با نام تصویر یک زن[۱۶] در فوریۀ ۱۹۹۷ از نگارخانه‌ای در پیاچنتسا[۱۷]ی ایتالیا ربوده شد؛ این سرقت هنگامی رخ داد که آثار ذی‌قیمت نگارخانه‌ای را برای برگزاری نمایشگاهی در ماه مارس جا‌به‌جا می‌کردند.
