میرزا احمد ادیب شیبانی
میرزا احمد ادیب شیبانی
| میرزا احمد ادیب شیبانی | |
|---|---|
| ملیت | ایرانی |
| نام‌های دیگر | میرزا احمد ادیب شیبانی کاشانی |
| شغل و تخصص اصلی | ادیب و شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | عالم و فاضل |
| دوره | قرن 13ق |
| گروه مقاله | تاریخ ایران- دین اسلام |
| خویشاوندان سرشناس | میرزا خلیل، میرزا طاهر بصیر الملک، و میرزا جهان کاشانی (پسران) |
| جوایز و افتخارات | مهارت کامل در علوم عقلى و نقلى و فنون ادبى و عربى، در تاریخ و امثال و حكم و ریاضیات و نجوم و فن نگارش و نظم شعر و برخى علوم غربى حتى زبان عبرى |
(با نام کامل: میرزا احمد ادیب شیبانی کاشانی) ادیب و شاعر قرن 13ق، فرزند ابوالحسن، و پدربزرگ حاج میرزا ابراهیم خان صدیق‌الممالک شیبانی کاشانی. میرزا احمد از علماى بزرگ و فضلاى بى نظیر بوده و به جز علوم عقلى و نقلى و فنون ادبى و عربى، در تاریخ و امثال و حكم و ریاضیات و نجوم و فن نگارش و نظم شعر و برخى علوم غربى حتى زبان عبرى نیز مهارت کامل داشته است. او از حسن خط و طبع موزون هم برخوردار بوده و در انواع علوم ادبی و معارف عصر خود تبحر داشته است.
از پسران میرزا احمد ادیب شیبانی‌اند: میرزا خلیل، منشی باشی سلطان مراد میرزا حسام السلطنه که از منشیان و خوشنویسان تراز اول عصر خودش به شمار می‌آمده است، و میرزا طاهر بصیر‌الملک، مؤلف کشف‌الابیات مثنوی مولوی (۱۲۹۹ق)، و کشف‌الآیات فارسی و ترجمه‌ای از قرآن. میرزا جهان کاشانی نیز پسر دیگر اوست.