کاوسی، هوشنگ (تهران ۱۳۰1ـ۱۳۹۲ش)
هوشنگ کاوسی (تهران ۱۳۰1ـ ۱۳۹۲ش)
| سیروس ابراهیم زاده | |
|---|---|
| زادروز |
اردبیل ۱۳۱۶ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تیاتر در مدرسه هنرهای دراماتیک و موسیقی بیرمنگام (انگلستان، ۱۳۵۸)، زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| آثار | نمایش فرنگی و شبی خون (هر دو نوشته و به کارگردانی خودش)؛ نمایش رادیویی آن سوی پرده ها؛ فیلم کمال الملک (۱۳۶۲) |
| گروه مقاله | تیاتر |
| خویشاوندان سرشناس | ناهید کبیری (همسر) |
منتقد، مدرس و کارگردان سینمای ایران. پس از کوشش‌های ناموفق برای فیلم‌سازی، به نقد رو‌آورد و به تولید روزافزون فیلم‌فارسی، اعتراض کرد؛ اصطلاحی که خود آن را برای تحقیر گونۀ خاصی از سینمای رایج وضع کرده بود. در نقدها و مقاله‌هایش تلاش کرد سینما را کاری جدی معرفی کند؛ اما خودش فیلم‌هایی ساخت که چندان با استقبال مواجه نشد، از آن جمله‌اند: هفده روز به اعدام (۱۳۳۵) و خانۀ کنار دریا (۱۳۴۸). کاوسی تحصیل‌کردۀ سینما در ایدک فرانسه بود. سینه‌کلوب ایران را بنیاد نهاد (۱۳۳۶) و چند فیلمِ مستند نیز ساخت ازجمله سوخت‌گیری هواپیما (۱۳۴۳)، استاندارد صنعتی و تحقیقات علمی (۱۳۴۴)، پالایشگاه تهران (۱۳۴۶)، و آتش و سنگ (۱۳۴۹).