بال، لوسیل (دزیره) (۱۹۱۱ـ۱۹۸۹)
بالْ، لوسیل (دِزیره) (۱۹۱۱ـ۱۹۸۹)(Ball, Lucille (Desiree))
| جین آشر Jane Asher | |
|---|---|
| زادروز |
لندن ۱۹۴۶م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| شغل و تخصص های دیگر | نویسنده |
| آثار | نمایش نامه های تلویزیونی بازگشت به برایدزهد (۱۹۸۱)؛ نمایش نامه نوع دوست؛ فیلم هنری هشتم و شش زن او (۱۹۷۲)؛ مجموعه تلویزیونی دعا کن موفق شوم (۱۹۸۸ـ۱۹۹۰) |
| گروه مقاله | تیاتر |
بازیگر امریکایی کمدی. از ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۷ با شوهرش، دزی آرناز[۱] (۱۹۱۷ـ۱۹۸۶)، رهبر گروه موسیقی و اهل کوبا، در مجموعۀ طنز من لوسی را دوست دارم[۲] بازی کرد؛ این مجموعه نخستین برنامۀ تلویزیونی در امریکا بود که با حضور تماشاگران اجرا می‌شد. پس آن، در دو برنامۀ دیگر، نمایش لوسی[۳] (۱۹۶۲ تا ۱۹۶۸) و این است لوسی[۴] (۱۹۶۸ تا ۱۹۷۴)، بازی کرد. او بازیگریِ سینما را با بازی در نقش‌های کوچک آغاز کرد (۱۹۳۳) و در سال‌های بعد در چندین فیلم ظاهر شد، ازجمله پیشخدمت هتل[۵] (۱۹۳۸، با برادران مارکس[۶])، برقص، دختر، برقص[۷] (۱۹۴۰)، گوشۀ تاریک[۸] (۱۹۴۶)، و شلوار شیک[۹] (۱۹۵۰، با باب هوپ[۱۰]).