رنوار، ژان (۱۸۹۴ـ۱۹۷۹)
رنوار، ژان (۱۸۹۴ـ۱۹۷۹)(Renoir, Jean)
| ژان رنوار Jean Renoir | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۹۴م |
| درگذشت | ۱۹۷۹م |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در دانشگاه اکس ـ آن ـ پرووانس |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان |
| سبک | ناتورالیسم |
| آثار | بودو از غرق شدن نجات یافت (۱۹۳۲)؛ مادام بوواری (۱۹۳۴)؛ توهم بزرگ (۱۹۳۷) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | پیر اوگوست رنوار (پدر) |
| جوایز و افتخارات | جایزه افتخاری اسکار در ۱۹۷۵ |
کارگردان فرانسوی سینما. از استادان فیلم‌سازی در جهان به‌شمار می‌آید. همواره در آثارش نوآوری می‌کرد و تکنیک‌های مختلف سینمایی را می‌آزمود. ویژگی فیلم‌های او، انسان‌گرایی و طبیعت‌گرایی (ناتورالیستی) است، ازجمله بودو از غرق‌شدن نجات یافت[۱] (۱۹۳۲)، مادام بوواری[۲] (۱۹۳۴)، توهم بزرگ[۳] (۱۹۳۷)، و قاعدۀ بازی[۴] (۱۹۳۹). ژان رنوار در پاریس به‌دنیا آمد. جوانی خود را در پرووانس[۵] گذراند. پدرش پیِر اوگوست رنوار[۶]، نقاش، بود. از دانشگاه اِکس ـ آن ـ پرووانس[۷] فارغ‌التحصیل شد. با فیلم‌های صامت اولیه‌اش مانند دختر آب[۸] (۱۹۲۵) و نانا[۹] (۱۹۲۵) با بازی کاترین هسلینگ[۱۰]، همسرش، در مقام فیلم‌سازی برجسته شناخته شد. از ویژگی‌های آثار رنوار علاقه او به بررسی ارتباط بین تئاتر و واقعیت و کشش او به تصاویر آب است که به‌منزلۀ سمبل تداوم زندگی همواره در آثارش تکرار می‌شوند. در ۱۹۷۵ جایزۀ افتخاری اسکار را برای یک عمر فعالیت سینمایی دریافت کرد.