رومر، اریک (۱۹۲۰ـ ۲۰۱۰)
رومر، اریک (۱۹۲۰ـ۲۰۱۰)(Rohmer, Eric)
| تامس تری Thomas Terry | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۱۱م |
| درگذشت | ۱۹۹۰م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | کمدین |
| آثار | من حالم خوبه جک (۱۹۵۹)، دنیای دیوانۀ دیوانۀ دیوانه (۱۹۶۳)، و چگونه می‌توان زن خود را کشت (۱۹۶۵) |
| گروه مقاله | سینما |
(نام اصلی: ژان ـ موریس هانری شرر[۱]) کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس و منتقد فرانسوی سینما. از فیلم‌سازان موج نو[۲] و اغلب در فیلم‌هایش به روان‌شناسیِ خودفریبی می‌پردازد. برخی از فیلم‌هایش عبارت‌اند از شب من در خانه مو[۳] (۱۹۶۹)، زانوی کلر[۴] (۱۹۷۰)، مارکیز اُ[۵] (۱۹۷۶)، و داستان تابستان[۶] (۱۹۹۶). رومر با فیلم نانوای مونسو[۷] (۱۹۶۳)، مجموعه‌ای از نمایش‌های شخصی را آغاز کرد که به شش قصۀ اخلاقی[۸] معروفند. در این مجموعه به موقعیت‌های احساسی یا اخلاقی زنان جوان و مستقل می‌پردازد. مجموعۀ دیگری در دهۀ ۱۹۸۰ ساخت که کمدی‌ها و ضرب‌المثل‌ها[۹] نام دارد. علاوه بر چندین فیلم که بیرون از این مجموعه‌ها ساخت در ۱۹۹۰ مجموعۀ تازه‌ای را به نام چهار فصل آغاز کرد.