باربارا نیکولز
بابارا نیکولز (نیویورک 10 دسامبر 1928- کالیفرنیا 5 اکتبر 1976م) (Barbara Nichols)
(نام اصلی: باربارا ماری نیکروئر[۱]) بازیگر زن تئاتر، سینما و تلویزیون امریکا. از اواسط دهۀ 1950 تا میانۀ دهۀ 1970م و پیش از آن که براثر نارسایی کبدی از دنیا برود در فیلم‌های سینمایی و خاصه آثار تلویزیونی پرشماری بازی کرد.
کارش را با رقص و آوازخوانی در گروه‌های کر آغاز کرد. مدتی نیز مدل بود. پیش از آن که در اواسط دهۀ 1950 وارد سینما شود، در تئاتر (برادوی[۲]) و تلویزیون ظاهر می‌شد. اگرچه با سیطرۀ ستارگان زن هم‌دوره‌اش (چون دوریس دی، سوفیا لورن، سوزان هیوارد و مریلین مونرو) که در زیبایی و هنرورزی سرآمد بودند، به ندرت امکان ایفای نقش‌های اصلی را یافت، اما در سینما متخصص ایفای نقش زنان سبکسر و محبوبۀ گنگسترها بود و اغلب آن نقش‌ها را با شوخی و رگه‌هایی از اندوه به تصویر می‌کشید.
برخی از آثار سینمایی
- رود بی‌بازگشت (اوتو پرمیجر[۳] - 1954)
- معجزه در باران (رودولف ماته[۴] - 1956)
- ورای شکی معقول (فریتس لانگ - 1956)
- شاه و چهار ملکه (رائول والش - 1956)
- پیژامه‌بازی (استنلی دانن و جورج ابوت - 1957)
- پال جوی (جورج سیدنی[۵] - 1957)
- برهنگان و مردگان (رائول والش - 1957)
- آن جور زن (سیدنی لومت - 1959)
- سرگذشت جورج رافت (جوزف ام. نیومن - 1961)
- پرستار سربه‌هوا (فرانک تاشلین[۶] - 1964)
- عزیز از دست رفته (تونی ریچاردسون - 1965)
- قدرت (بایرون هاسکین[۷] - 1968)
- چارلی و فرشته (وینسنت مک‌اویتی[۸] - 1973)
- وان تان تان، سگی که هالیوود را نجات داد (مایکل وینر - 1976)